Category: Eerste duikervaring

“Hmm, ik vind het eigenlijk best spannend”, bekent een van onze gasten met een kop koffie in de hand. Het kopje rammelt nog net niet op het schoteltje, maar de zenuwen zijn duidelijk zichtbaar. Het is weer tijd voor de jaarlijkse introductieavond. Op twee dinsdagavonden in het najaar verwelkomen we geïnteresseerden om kennis te maken met Duikvereniging Sub Marine Stars door middel van een proefduik en dat is voor sommigen best een beetje eng.

Van tevoren hebben de deelnemers een beknopt programmaoverzicht van het verloop van de avond ontvangen: na de ontvangst krijgen ze eerst een stukje theorie en informatie over de vereniging om vervolgens met een persluchtset onder begeleiding van een ervaren instructeur een duik in het zwembad te maken. Tot slot kunnen aan de bar de ervaringen gedeeld worden.

Theorie en praktijk

Klinkt allemaal heel overzichtelijk, maar het praktijkgedeelte is voor de deelnemers zonder duikervaring toch spannend. Niet in de laatste plaats doordat duiken bij niet-duikers het imago heeft van een risico-sport. Tijdens het theoriegedeelte wordt dit verkeerde beeld rechtgezet door Marco, onze coördinator opleidingen. Als je je goed aan de regels houdt en je eigen grenzen bewaakt, is duiken net zo veilig als autorijden. Jaja dat zeggen ze wel, maar ik moet zo wel dat water in zonder dat ik normaal kan ademen, zie je sommigen denken. Naarmate de uitleg vordert, ontspannen de gezichten enigszins en als de buddy-indeling eenmaal bekend is, gaan de introducés met meer vertrouwen richting de kleedkamers.

In het zwembad verschijnen de aanstaande duikers in zwemkleding en het voorgeschreven t-shirt aan de waterkant. Intussen zijn de duiksets door Adrie, onze materiaalman, zorgvuldig opgebouwd en getest. Vinnen en maskers worden gepast, de sets worden omgehangen, de handsignalen nog even doorgenomen en dan helpen de begeleiders hun buddy’s het water in. De beweegbare zwembadvloer is op stahoogte ingesteld zodat je niet letterlijk in het diepe wordt gegooid.

Begin van de echte proefduik

Eenmaal in het water wordt in alle rust de duik met bijhorende aandachtspunten nog eens doorgenomen. Als het koppel er klaar voor is, blazen ze de vesten leeg en begint een eerste testduik. Hier en daar is wat extra lood nodig of is een beter passende bril geen overbodige luxe. Na het verhelpen van deze kleine ongemakken kan de echte duik van start gaan en als het goed gaat, zet men koers richting het diepe deel van het zwembad. Het blijkt allemaal toch niet zo eng… nee, het is eigenlijk best wel leuk.

Steeds zelfverzekerder zwemmen de introductieduikers rondjes in het zwembad. De instructeurs houden hen nauwlettend in het oog en de onderwaterfotografen leggen deze eerste duik uit alle hoeken vast. Achter de duikbrillen zie je geen spanning meer, maar pretogen en iedereen die langs komt zwemmen krijgt spontaan ok-signalen. De echte natuurtalenten wagen zich zelfs al aan oefeningen als vinwippen en brilletje klaren.

Degenen die al ooit een brevet hebben gehaald en vooral naar de introductieavond zijn gekomen om kennis te maken met Sub Marine Stars als duikvereniging, kiezen ervoor het gebeuren vanaf de kant gade te slaan of maken een opfrisduikje met een ervaren duiker. Het is ook dit jaar weer gezellig druk in het zwembad door alle belangstellenden.

Een succesvolle avond

Dan klinkt ineens een hard metalig tikken onder water, het is 22.00 uur. Dat ging sneller voorbij dan verwacht en wat was het een geweldige ervaring! Tijdens het afspoelen van de set onder de douche komen de enthousiaste verhalen vanzelf. Er is alleen maar blijdschap van de gezichten af te lezen en ook wel een beetje opluchting. “Dat viel heel erg mee, het ging heel goed en was helemaal niet eng!”, zegt het van tevoren wat zenuwachtige aspirant-lid. En kennelijk bevalt deze introductieavond de deelnemers zo goed dat ze bijna allemaal lid worden. In de bar vinden de inschrijfformulieren gretig aftrek. Een aantal zal aan de 1*-opleiding beginnen, de anderen hebben al een brevet en zullen hun duikopleiding binnen Duikvereniging Sub Marine Stars vervolgen.

Er zullen nog genoeg spannende momenten volgen als straks de eerste buitenduiken beginnen, maar het binnenwaterseizoen kunnen ze allemaal vol vertrouwen ingaan. En wie weet, begeleiden ze in de toekomst zelf aspirant-duikers op een introductieavond.

Interesse in een kennismaking? Houd de website in de gaten voor nieuwe introductieavonden als je interesse hebt in het maken van een proefduik. Heb je al een duikbrevet (mag ook van een andere duikorganisatie zijn) en wil je kennis komen maken neem dan contact op met het secretariaat.

Iedereen die in Nederland duikt of heeft gedoken kent het gevoel van de eerste duik in Nederlands water. De spanning van duiken in water dat overduidelijk niet zo helder is als de tropische stekken. En wat doet het koude water met je? Saar is al enkele jaren een zeer actief lid van de vereniging en vertelt over haar eerste duikervaring in Nederland.

Eerste buitenduik

Vol adrenaline sta ik langs de waterkant bij Slag Stormvogel in Oostvoorne. Samen met mijn oudste zoon maken we vandaag onze eerste buitenduik in Nederland. Het is begin april, het weer is matig en het water is …3 graden. Op dat moment ken ik het gevoel van (koud) water dat langzaam je natpak in stroomt gelukkig nog niet. Onze mededuikers van de vereniging spreken ons bemoedigende woorden in. Het komt allemaal goed.

In de kou omkleden, opwarmen met hete soep

Twintig minuten later klauter ik het water weer uit. Het was koud, enerverend en wat een ervaring na ons 1*-brevet in een warm land te hebben gehaald. Snel omkleden, ja ook dat is een nieuwe ervaring. Dat omkleden gebeurt namelijk gewoon bij je auto. Gek?! Ja even, maar ook dat went, en het alternatief om met je natte duikpak je in een auto proberen om te kleden is niet uitvoerbaar.

Met onze dikke truien aan sluiten we ons na de duik aan bij de Soep. Een mooie traditie van onze duikvereniging, bij de eerste buitenduiken verzorgt een van de leden warme soep. Vol belangstelling informeren de mededuikers naar onze eerste Nederland ervaring. En wij…wij zijn verkocht. Na deze eerste duik in Nederland volgen er nog velen. En vooral het duiken in zoutwater, Zeeland, met alle onderwaterleven blijft ons bekoren. Dat en het warme bad van onze duikvereniging Sub Marine Stars.

‘Pap, pak je kans!’

Ruim 1,5 jaar later staan zoonlief en ik met vrienden en manlief aan de waterkant bij Dolfirodam in Zeeland. Wij gaan met elkaar duiken. Manlief niet. Nee hoor, hij duikt niet in Nederland. Veel te koud en wat valt daar nou te zien… Als wij na onze eerste duik die dag enthousiast boven komen, blijkt dat het door de vriend gehuurde duikpak hem niet goed past. Dus ligt er een complete duikuitrusting ongebruikt op de steiger. ’Pap, dit is je kans’ zegt zoonlief. ‘Je kunt een duik met mij maken, je hebt een brevet, laten we even vijf minuten ondergaan’. Manlief denkt er even over na. Het is eind augustus, mooi weer en het water is …19 graden.

‘Goh, het lijkt wel de Efteling onder water’

Vijfenveertig minuten later komen zoon- en manlief weer boven water. Het enthousiasme straalt van beide af. ’Goh het lijkt wel de Efteling onder water’, aldus manlief. En dat is denk ik de mooiste uitspraak die ik ooit over duiken in Zeeland heb gehoord. Want inderdaad met alle kreeften, krabben, garnalen, slakjes, zeenaalden, grondeltjes, mossels enz is het bijna nooit saai. Er is altijd wel een onderwaterbewoner die zijn kopje ergens uit steekt, of je met priemende oogjes aanstaart. De rest van onze duikbelevenissen in Nederland duurt nog steeds voort. En manlief? Die duikt inmiddels ook als ik het allang te koud vind, en is enthousiast onderwater-fotograaf.

In gesprek met niet-duikers rijst vanzelf de vraag: raak je na al die jaren niet een keer uitgekeken hier? Daaraan voorafgaand zijn de overbekende vragen over duiken in Nederland al gesteld: Is er dan wel wat te zien? Heel veel: krabben, kreeften, verschillende vissoorten… Maar het is toch donker? Duiklampen brengen ruim voldoende licht in de duisternis. Koud? Er zijn tegenwoordig fantastisch warme duikpakken (zeg ik dapper als extreme koukleum, maar je wilt het toch positief brengen, hè). Iedereen die in Nederland duikt, kent deze conversaties, maar eerlijk gezegd heb ik op de vraag of je hier niet uitgekeken raakt pas sinds een paar jaar een écht antwoord, sinds ik ging assisteren.

Interesse zakte een beetje weg

Met het 2*-brevet al een flinke tijd op zak en na een paar seizoenen waarin het zicht onder water te wensen overliet, hoorde ik mezelf zeggen dat ik het wel een beetje gezien had hier. Al mijn betogen voor duiken in Nederland ten spijt. Ook Lief, die al bijna dertig jaar dook en er nog zeker geen genoeg van had, kon mijn tanende interesse niet aanwakkeren.

Het volgen van de opleiding 3*-duiker

Op dat moment was er binnen de vereniging een tekort aan 3*-duikers om te assisteren bij de opleidingen. De 2*-leden lieten het sterrenjagen over aan anderen met als resultaat dat er steeds minder duikers die derde ster haalden. Ach, als niemand het deed, dan voegde ik na al die tijd maar eens die derde ster toe aan mijn duik-firmament, misschien leerde ik toch wat nieuws en dan kon ik daarna altijd nog stoppen. Bovendien dook ik, doordat Lief instructeur is, toch al regelmatig. Dan kon ik net zo goed een minder ervaren duiker meenemen en een duikinstructeur gaan assisteren. Win-win!

Frisse energie!

Nadat ik de opleiding had afgerond en de eerste minder ervaren duikers het Zeeuwse onderwaterleven had laten zien, stapte ik ineens op de zondagochtenden nog voor de wekker uit bed en reed fluitend naar Zeeland. Mijn duikset voelde veel lichter en zelfs het water leek minder koud.

Verdieping in biologie

Mijn onervaren buddy’s veranderden mijn duikbeleving. Ik werd me weer bewuster van alle handelingen en vaardigheden, maar bovenal zorgde het enthousiasme van mijn metgezellen ervoor dat ik de dijkwanden afspeurde om hun iets leuks, bijzonders of – beter nog – zeldzaams te laten zien zodat ze nóg enthousiaster uit het water kwamen. Zwom ik de laatste jaren bijna blasé over de zoveelste kreeft heen, nu keek ik weer in elk holletje of er iets in huisde en verbaasde me samen met mijn buddy over al het moois. Om meer te kunnen vertellen over het onderwaterleven ging ik, net als in het begin van mijn duikcarrière, op zoek naar informatie over de diersoorten. Diverse onderwaterbiologie-cursussen breidden mijn kennis uit en de flora en fauna bleek zoveel boeiender dan wat je op het eerste gezicht ziet.

Nooit uitgekeken

Zo leidde iets dat ik niet wilde, 3*-duiker worden en duikers begeleiden, juist tot een hernieuwde interesse in het Nederlandse water. Voortaan kan ik dus volmondig zeggen dat je hier nooit uitgekeken raakt. Je legt de lat van je onderwatersafari gewoon steeds hoger! Je leert steeds meer en ook die zeldzame dieren wil je een keer zien. Inmiddels staat de volgende cursus alweer in de agenda: we gaan ons verdiepen in neteldieren!

Een blog van Nancy de Haas – Thielen.