fbpx

Op zoek naar de vierde generatie duikers

Op zoek naar de vierde generatie duikers

Ben jij een nieuwe generatie duiker? Kom naar 1 van de introductieavonden 

Historie SMS; drie generaties duikers zijn actief

De Leidschendamse duikvereniging SMS kent een lange traditie. De club viert dit jaar hun 45-jarig jubileum. Pioniers van het eerste uur (zoals Henk Planken en Lisette Vroonhof) en de tweede generatie duikers (o.a. de locale ondernemers John Hofstede van Tuincentrum ‘Dier en Tuin’ en Monique den Heijer van Monicare) zijn nog altijd enthousiast betrokken bij onze mooie duikclub.

Vanzelfsprekend krijgt jong opkomend talent met liefde voor de onderwatersport ruimte in onze actieve duikclub. Bart Valk (30 jaar oud), ook een bekend gezicht bij de Leidschendamse Reddingsbrigade op recreatiegebied Vlietland, is inmiddels volledig gesetteld binnen SMS.
Bart verzorgt de coördinatie van de duikopleidingen tot de verschillende niveau’s; zowel 1 ( Open Water Diver), 2  (Advanced Open Water Diver) (inclusief de specialty Rescue) als ook 3*  (Divemaster)  opleidingen. Verder heeft Bart de jaarlijkse reanimatieavonden naar zich toe weten te trekken. Deze spontane overlap met zijn dagelijkse werkzaamheden als verpleegkundige en praktijkopleider in het ziekenhuis, pakt goed uit. De club heeft veiligheid hoog in het vaandel.

Maak in dit speciale jubileum interview nader kennis met Bart uit de derde generatie SMS duikers.

Bart, neem ons mee in hoe jouw passie voor de onderwatersport is ontstaan?

Van kinds af lag ik wekelijks in het zwembad De Fluit. Al op jonge leeftijd behaalde ik zoveel mogelijk diploma’s, natuurlijk de bekende ABC zwemdiploma’s. Op mijn basisschool kreeg ik de fenomenale kans om een kennismakingscursus voor duiken te volgen. Natuurlijk deed ik enthousiast mee. Ik was echt meteen verkocht.
Omdat bij de Nederlandse Onderwatersport Bond (NOB) destijds een leeftijdslimiet van 18 jaar voor opleiding tot 1* (open water) gold, zat er niets anders op dan door te zwemmen. Mijn energie raakte ik goed kwijt in het (reddings)zwemmen bij de Leidschendamse reddingsbrigade.
Eenmaal 14 jaar oud, heb ik zo snel als mogelijk de 1* ‘open water’ en 2* ‘advanced open water’ brevetten achter elkaar gehaald. Bij PADI lag die leeftijdsgrens indertijd aanmerkelijk lager dan bij de NOB, vandaar. Later heb ik heel bewust de overstap naar het NOB duiksysteem gemaakt.
Vanaf het begin van mijn duikcarrière ben ik heel regelmatig op de Nederlandse duiklocaties te vinden, o.a. vanwege de gemakkelijke bereikbaarheid.

Wist je dat tegenwoordig jongeren al vanaf 14 jaar welkom zijn bij onze duikclub?
Wil je meer weten en misschien wel de vierde generatie SMS-er worden, lees het interview met Ruud Henkus
.

Hoe slaag jij erin jouw verantwoordelijke baan in de zorg te combineren met een bijzonder actieve inzet binnen onze duikclub?

Een groot gedeelte van de week loop ik voor mijn werk als verpleegkundige rond in het ziekenhuis Reinier de Graaf in Delft. Mijn dagelijks werk bestaat uit patiëntenzorg in de acute setting. Ondanks dat ik een heel mooi vak heb, neem ik ook de tijd voor ontspanning en sport. De zorg kampt tegenwoordig met onderbezetting. Je moet dus wel goed voor jezelf zorgen. Het duiken in Nederland helpt om mijn hoofd leeg te maken. Zo druk als dat het bovenwater soms kan zijn, zo rustig is het onderwater. Eenmaal onderwater hoor je gewoon even helemaal niks, behalve het geluid van je eigen ademhaling. Het duiken voelt als het ware meditatief.
Verder hou ik van het vak van opleiden en coördineren zowel op mijn werk als binnen de duikclub.
Als coördinator opleidingen binnen SMS werk ik samen met een geweldig team van instructeurs en begeleiders. Heel belangrijk, omdat de begeleiding tot ieder type duikbrevet een heel intensief traject is.

Hoe zie jij jouw toekomst als derde generatie duiker binnen onze club eruit? Wat verwacht jij van de nieuwe vierde generatie?

De eerste 7 jaar was ik vooral als duiker actief bij de duikclub. In die (begin)tijd heb ik voor de ‘Simulatie Redden’, onderdeel van de opleiding tot 2* duiker, de samenwerking tussen SMS en de Reddingsbrigade, mijn andere hobby, vormgegeven. Op de jaarlijkse trainingsdag in Vlietland oefenen we gezamenlijk het redden van duikers.
Sinds 2020 ben ik doorgegroeid tot coördinator opleidingen bij SMS naast mijn rol als duikinstructeur. Voorlopig voel ik me goed op deze plek. Met mijn mede-instructeurs kunnen we de aangevraagde opleidingen tot op heden goed behappen. Per jaar leiden we idealiter zo’n 6 tot 7 nieuwe duikers op. Wanneer het tijd wordt om het stokje over te dragen, kan ik nu nog niet inschatten. De tijd zal het leren, wanneer de vierde generatie klaar is om het roer over te nemen.

Wat ik de volgende generatie duikers toewens, is dat ze net zoveel rust en voldoening halen uit het duiken als ik beleef. Uit ervaring weet ik dat duiken in verenigingsverband meer mogelijkheden biedt. Samen sta je sterk en kom je verder. Dat maakt een vereniging in mijn optiek mooier dan het behalen van duikbrevetten op exotische plekken.

Welke boodschap wil je meegeven aan de Leidschendammers en bewoners in de omstreken, die dit interview lezen? Moet je een ‘echte’ waterrat zijn om een lidmaatschap bij SMS aan te gaan?

Nee, je hoeft zeker geen echte waterrat te zijn, maar het water en zeker de wat koudere wateren moeten je niet benauwen. In de afgelopen jaren hebben we aardig wat cursisten gezien, die in het begin met een angstvallige blik opkeken tegen die allereerste buitenduik in het Oostvoornse meer. Na de eerste vuurdoop in de buitenwateren zijn de meesten vaak helemaal verkocht.
Voordat je zover bent, wordt je eerst in het winterseizoen heel degelijk in zwembad De Fluit voorbereid. Wekelijkse op de dinsdagavonden houden we de diverse type duik- en zwemtrainingen.
Om te ontdekken of duiken bij jou past, zijn de introductieduiken in het zwembad ideaal voor een snelle en eenvoudige kennismaking. Uiteraard geheel vrijblijvend.
Ik wil de lezers uitdagen om deze unieke kans te grijpen.

Wil jij persoonlijk kennis maken met Bart Valk? Kom dan naar 1 van de introductieavonden.
Meld je aan via het formulier op de site

Droogduiken in coronatijd

Droogduiken in coronatijd

In oktober hebben we nog goede hoop. Corona lijkt onder controle en we mogen het zwembad in. Wel Coronaproof wat in de praktijk het volgende betekent: bij de ingang van het zwembad je handen ontsmetten, mondkapje op en via een met pijlen aangegeven route kris-kras het zwembadgebouw door. Uitkleden aan de rand van het zwembad, 1.5 meter afstand houden en na afloop in je natte boeltje huppakee de auto weer in. Nou ja, met een SMS-poncho kun je nog net weer je kleren aan trekken. Maar geen douche, geen borrel, geen gekletst na afloop. Het is al heel wat. En gelukkig kunnen we zo onze nieuwe leden toch nog in levenden lijve ontmoeten.

Drive-Thru

En bij die paar weken coronaproof in het zwembad blijft het helaas. Want al begin december gaat de boel weer volledig op slot. Wat nu? Weer ons SMS-café opengooien?
Nu veel leden al maanden thuis online werken of studeren merken we dat iedereen een beetje murw is van de online activiteiten. Dus maar even niet. Wat kunnen we dan doen? En wat dan met de nieuwjaarsreceptie? Gelukkig weten onze inventieve leden raad. Onze Ton tovert zijn werkplaats om in een afhaalbar in kerststijl. En Monique regelt voor elk lid een leuk borrelpakket.

De Drive-Thru is geopend.
Mc Sub Marine Stars borrelmenu

En dan organiseren we eind december een heuse Drive-Thru waar de leden hun borrelpakket ophalen. Uiteraard op gepaste 1.5 meter afstand! Wat een succes. De auto’s rijden af en aan, en door het raampje kletsen we weer even bij.

En op 5 januari volgt de apotheose. De borrelpakketten mogen eindelijk open in de eigen huiskamer! En we toosten online op de Lichtpuntjes die we verwachten in 2021. We luisteren naar muziek, een speech en spelen met rode, groene en gele kaarten een zeer vermakelijke quiz. En ondanks de online moeheid is er een hele hoge opkomst.
Die hoge opkomst sterkt ons om toch maar weer wat andere online-activiteiten te organiseren.

DOSA-presentatie

We besluiten om externe sprekers te benaderen voor een presentatie. Remco Kieftenbeld en David Wassing bijten de spits af met hun presentatie namens DOSA: Duik Ongevallen Statistiek en Analyse. Maar liefst 40% van de leden klimt op een digitale barkruk en volgt de zeer informatieve presentatie. Wat een leerzame avond is dit!

Chaine of Events van DOSA
Chain of Events

DOSA wordt volledig gerund door vrijwilligers, en is financieel afhankelijk van giften en sponsoring. Weer fijne mensen die een stukje vrije tijd opofferen om de Duiksport vooral veiliger te maken. Want zo leren wij van David, DOSA registreert niet alleen, DOSA onderneemt ook actie naar aanleiding van meldingen. Glijden er bijvoorbeeld twee duikers achter elkaar uit in de buurt van een duikstek dan legt DOSA contact met de duikstekbeheerder om maatregelen te treffen. “Hè, is uitglijden dan ook een duikongeval en kun je dit ook melden dan?” Ja zeker zo licht David ons toe. “Alles wat afwijkt van wat je gepland had met de duik” kan gemeld worden bij DOSA. Want het doel van de registratie is leren. Leren van bijzondere situaties, leren van fouten.

Gecontroleerde omgeving

David benadrukt in zijn presentatie ook het belang van de zwembadtrainingen. “het zwembad is een gecontroleerde omgeving, en het is belangrijk dat je skills traint in een gecontroleerde omgeving. Juist ook de ervaren duikers! En vergeet ook je materiaal hierbij niet. Als je nieuw materiaal test, of geserviced materiaal, doe dit dan eerst in een gecontroleerde omgeving”.
Het jaarverslag van DOSA is een prima bron voor instructeurs. Aan welke bijzondere omstandigheden kun je aandacht besteden in het zwembad? Nou bijvoorbeeld zwemmen met één vin. Want in het jaarverslag valt te lezen dat het ogenschijnlijk eenvoudige verlies van een vin bij het duiken uiteindelijk kan leiden tot een longkwetsuur!

We zijn geïnspireerd door de DOSA presentatie en ook gemotiveerd om meer te melden. DOSA: https://www.duikongevallen.nl/

Droogduiken

Gelukkig is er binnen onze vereniging al veel aandacht voor veiligheid en oefenen van vaardigheden. Instructeur Patrick is, samen met bestuurslid Han, sinds november actief met een groep gevorderde duikers. Juist met hen wordt gewerkt aan het verder perfectioneren en ‘automatiseren’ van de skills. En dat dit ook prima ‘droog’ kan bewijzen ze door al weken online onderlinge demonstraties te verzorgen. Per week staat een specifieke vaardigheid op het programma en deze wordt via ZOOM geëtaleerd. Zo geven we een hele nieuwe invulling aan het droogduiken.

Maar er gaat uiteraard toch niks boven een lekker avondje met je set op in het zwembad met na afloop een bitterbal en een drankje aan de bar. We houden vol en blijven inventief en creatief. En uiteraard duiken onze dapperste duikers, droog of nat, nog lekker door in het buitenwater. Nou ik wacht nog even tot het water ietsje warmer is. Voor mijn eigen veiligheid!

Reddingsoefening: een halve dag bewusteloos?

Reddingsoefening: een halve dag bewusteloos?

Nee gelukkig niet maar waarom dan deze aanhef?! Lees mijn avontuur als slachtoffer. Blog van Ton Klerks over de Reddingsoefening van Duikvereniging Sub Marine Stars in samenwerking met Reddingsbrigade Leidschendam. Ton blogt vanuit het perspectief van een ‘slachtoffer’.

Reddingsoefening met de Reddingsbrigade

Op zondag 15 september deden wij duikers van Duikvereniging Sub Marine Stars een reddingsoefening gezamenlijk met de Reddingsbrigade Leidschendam. Rond 10 uur werd er verzameld bij de loods van de Reddingsbrigade bij de Vlietlanden. De dag begon met een hartelijke ontvangst met koffie en taart, met daarop onder andere een afbeelding van mijzelf met buddy Leon.

Vervolgens kregen wij een presentatie van de Reddingsbrigade over wie zij zijn, wat zij doen en alle zaken daar omheen. Een duidelijk verhaal, een duidelijke presentatie en met een “knipoog”. Hierna verzorgde Marco de Haas, opleidingscoördinator van onze Duikvereniging, een presentatie over wie wij zijn en wat wij doen, voor zover dat al niet duidelijk is. De “knipoog” liet hij achterwege omdat met het opsteken van een vinger ook voor hem de volgende slide van de PowerPoint werd doorgeklikt. Na het aanhoren van deze interessante verhalen werden de duiksets opgebouwd. Daarna kregen wij duikers van Marco te horen wat de bedoeling was.

De reddingsoefening gaat beginnen

Aha, het strand met voorliggend water werd in 4 sectoren opgedeeld. In de eerste sector werd het onderwater zoeken geoefend door middel van het heen en weer zwemmen van steeds iets groter wordende halve cirkels (redactionele noot: ruitenwisser zoekpatroon). Omdat er ook nog andere watersporters in de buurt waren, was het verplicht een duikboei mee te voeren, zodat men duidelijk kon zien waar zich duikers onderwater bevonden. In de tweede sector werd een andere vorm van zoeken geoefend, namelijk het uitdijend vierkant. Dit houdt in dat je samen met je buddy vierkantjes zwemt die steeds iets groter worden. In de derde sector kwam het echte werk, en moesten duikers door de Reddingsbrigade gered worden.

Een van de duikers van een buddypaar kreeg een briefje met daarop wat hij ‘mankeert’. Dit briefje moest worden overhandigd aan de reddingsbrigade zodra deze ter plekke zouden verschijnen. Op basis van de klachten konden de redders dan hun ding gaan doen. In de vierde en laatste sector zou een buddypaar opstijgen vanaf 5 meter. Vervolgens raakte deze in paniek om hulp te roepen, waarbij wederom een van de duikers een briefje had.

Zo dat was de instructie en dan nu eerst de lunch. Die werd verzorgd door diverse dames van de Duikvereniging en bestond uit heerlijke courgette- en paprikasoep en…… een broodje hamburger. Voor de veganisten waren er ook vegaburgers maar deze vonden nauwelijks aftrek. Met de buikjes rond hees een ieder zich in zijn duikpak want het serieuze werk ging beginnen. Mijn toegewezen buddy was Saar en wij startten in sector 3. De sector waar je een briefje kreeg met wat je mankeert. En jawel daar begint de aanhef van mijn verhaal…

Redding is onderweg…

Een van ons moet spelen dat hij ‘bewusteloos is maar nog wel ademt’. Zo gezegd zo gedaan. Wij zwemmen naar de plek des onheils en gaan in de simulatiemodus. Ik ben van het ene op het andere moment bewusteloos en Saar houd mij aan de oppervlakte. De boot van de reddingsbrigade komt in actie. Mijn jacket wordt uitgedaan, duikbril af, en ik word aan boord gehesen. Ook Saar komt aan boord en verteld een verhaal dat wij al 5 minuten aan het duiken waren en dat ik niet goed was geworden. De redders praten nog wat op mij in maar ik blijf in mijn rol, bewusteloos is bewusteloos.

We varen naar de kant waar ik van boord word gehaald en in zo’n oranje plastic bakje kom te liggen met daarover een aluminium dekje om afkoelen tegen te gaan. Ik voelde me net als een stuk fruit in een bakje met cellofaan erover, ik lag alleen niet in de supermarkt. Gelukkig ben ik weer bijgekomen en kwam alles weer goed. En net als je denk dat het goed gaat moeten wij ons melden bij sector 4 .

Deze keer is Saar het slachtoffer en hoef ik slechts goed in paniek te geraken hetgeen ik niet snel doe maar vandaag even alles voor een goede reddingsoefening. Wij zwemmen naar de plek des onheils en op een teken van Marco zakken wij af naar 5 meter diepte. Ik schiet nog even mijn decoboei die er vervolgens alleen vandoor gaat omdat de bevestiging losschiet. Wij besluiten langzaam achter de boei aan te gaan en eenmaal aan het oppervlak aangekomen is Saar bewusteloos en ademt niet meer en schiet ik volledig in de stress, paniek alom.

Oeps..

De reddingsboot komt aangesneld en bekommeren zich direct over Saar en mij en ik maar schreeuwen dat ze Saar moeten redden en een beetje moeten opschieten want ik zie niets gebeuren. Eindelijk is Saar aan boord en word ik wat kalmer. En dan gaan de redders even in de fout, ze laten mij alleen met het jacket van Saar, in het water achter om zo sneller naar de hulptroepen aan het strand te kunnen gaan. Ik dobber nog wat rond, haal in de tussentijd mijn decoboei even op en bevestig deze aan het jacket van Saar. Omdat ik heel goed besef dat ze mij nooit alleen mogen laten besluit ik wederom om bewusteloos te raken. Met een arm tussen de slangen van het jacket van Saar dobber ik op mijn buik levenloos rond.

Eindelijk na (te) lang wachten hoor ik een bootje, een plons en vervolgens word ik omgekeerd, ik dacht redding is nabij maar niets bleek minder waar. Het was de andere boot van de reddingsbrigade die in eerste instantie alleen een jacket en boei zagen drijven en later ook mij. Mijn simulatie was zo echt dat ze dachten wat is hier aan de hand. Ze stellen dan ook de vraag of er echt iets aan de hand is of dat het simulatie is. Ik bevestig het laatste en ook de reden waarom. Het enige wat ze zeiden: “dan laten wij je verder liggen en gaan er weer van door”.

De redding is nabij

Wederom ben ik alleen en raak weer bewusteloos. Weer nadert er een boot en hoor ik een plons. Ik word weer omgedraaid en ontdaan van de duikuitrusting. Net als ze mij aan boord hijsen kom ik bij in hevige paniek en schreeuw om mijn buddy. Vervolgens raak ik weer bewusteloos. In de boot onderweg naar het strand kom ik af en toe een beetje wazig bij en val weer weg. Als ze mij in de boot nog een beetje proberen om te draaien lukt dat niet maar als ze roepen dat Natasja mij moet opvangen werk ik spontaan mee. Eenmaal bij het strand aangekomen gaat alles weer wonderbaarlijk goed met mij en ook met Saar. Die had al tegen de redders gezegd dat haar buddy waarschijnlijk al verdronken was want “die laat je toch niet alleen op het water achter?”

Gezamenlijke reddingsoefening

Na even te zijn bijgekomen mogen wij door naar sector 1 en 2 daar duiken wij onder. Maar het zicht is heel slecht en we besluiten eerst iets verder uit te zwemmen en opnieuw af te dalen. Het zicht was beter en we doen onze oefeningen zo goed mogelijk. Daarna zwemmen we nog wat rond en komen nog wat kreeftjes tegen. Als we ons weer aan de oppervlakte melden moeten we samen met 8 andere duikers een laatste gezamenlijke reddingsoefening doen.

Wij hebben allemaal vervuilde lucht in onze tanks en zijn niet goed geworden. De een is er wat slechter aan toe dan de ander. Op de plek des onheils is het al snel een drukte van jewelste van alle boten van de reddingsbrigade. Zij hebben hun handen vol aan zoveel drenkelingen tegelijk. Ik zelf merk er weinig van want die vervuilde lucht werkt als een slaapmiddel en wederom ging ik van mijn stokkie, ‘bewusteloos maar met ademhaling’. Onderweg naar de kant schreeuw ik nog even om mijn buddy, maar toen ik weer met die oranje fruitschaal op de kant was gedeponeerd kwam alles weer goed. Ook de andere duikers die bij dit ongeval betrokken waren kwamen bij en zagen er na een tiental minuten weer helemaal fit uit.

Het einde van een prachtige dag

En dan sluiten Marco namens Duikvereniging Sub Marine Stars en Bart namens de Reddingsbrigade Leidschendam deze zeer geslaagde dag af. En ik? ik ga zo mijn bed opzoeken en raak nog een keer bewusteloos met ademhaling en zonder reddingsbrigade sta ik morgen gewoon gezond weer op.

Lees meer over veiligheid in de vereniging.

Veilig leren duiken!

Veilig leren duiken!

Je hoort het heel vaak: duiken… dat is toch best gevaarlijk? En met de soms nare krantenberichten denk je dat helaas bijna ook, maar in de praktijk valt het allemaal mee, als je je maar aan de regels houdt. Tijdens je duikopleiding leer je veilig te duiken en de veiligheid van je buddy te waarborgen voor, tijdens en na de duik. Hieronder legt Marco de Haas, coördinator opleidingen en bestuurslid, precies uit wat we als vereniging allemaal doen om iedere duik veilig te laten verlopen.

Zowel voor als achter de schermen werkt Duikvereniging Sub Marine Stars continu aan het verbeteren van de duikvaardigheid, zodat men veilig duikt en veiliger gaat duiken. Dit is één van de speerpunten binnen de vereniging. Er zijn heel veel aspecten die bij veilig duiken een rol spelen, dus laten we beginnen bij het begin: het zwembad.

Veiligheid in het zwembad

Het verenigingsjaar begint in het zwembad en hier begin je ook met je opleiding. Wekelijks krijg je perslucht- en snorkeltraining en krijg je van gediplomeerde instructeurs. Tijdens de persluchtlessen oefen je te water het buddy-systeem. Eén van de leden treedt op als toezichthouder en houdt vanaf de kant alles in de gaten. De jaarlijkse (herhalings)cursus ‘Toezichthouder’ zorgt ervoor dat alle leden de reddingsvaardigheden up-to-date houden. Naast de toezichthouder is een EHBO’er aanwezig.

Veiligheid in de opleiding

De duikopleiding staat voor een groot deel in het teken van veiligheid. Voor alle brevetten geldt dat zowel in de theorie- als bij de praktijklessen veiligheid en het redden van jezelf en je buddy centraal staan. We organiseren regelmatig extra thema-avonden om specifieke vaardigheden te trainen om de veiligheid te bevorderen. Voorbeeld, jezelf uit een visnet bevrijden. Iets wat gelukkig zeer zelden voorkomt, maar mocht het je overkomen dan weet je hoe je jezelf moet bevrijden. Hoe meer je alle vaardigheden oefent, hoe sneller en vanzelfsprekender je kunt handelen. Jaarlijks krijgen leden een training in reanimatie, in het gebruik van zuurstof toedienen en gebruik van de AED. Op deze manier zijn leden altijd bevoegd om eerste hulp aan je buddy te verlenen. Deze cursus is voor alle leden tweejaarlijks verplicht en de leden laten zich één- of tweemaal per jaar keuren.

Veiligheid tijdens buitenduiken

Na ruim een half jaar in het zwembad duiken heb je alle mogelijke skills geoefend, kun je de theorie dromen en ben je dus helemaal klaar voor het echte werk: het buitenwater. Hier wordt net als in het zwembad altijd als buddy-paar gedoken om zo op elkaar te kunnen letten en wanneer nodig elkaar te helpen. De aspirant-1* duikers worden tijdens hun opleidingsduiken altijd individueel begeleid door een instructeur.

Vanaf de kant coördineert de oppervlaktecoördinator (OC), geassisteerd door de standby, de duik. Hij houdt de veiligheid in de gaten, controleert of iedereen die het water ingegaan is er ook weer uitkomt en bij een noodsituatie is hij het centrale aanspreekpunt en coördineert de acties. De standby zal hierbij ondersteunen en helpt om bijvoorbeeld een slachtoffer zo snel mogelijk uit het water te halen. De OC heeft beschikking over een zuurstofkoffer en AED. Alle leden zijn opgeleid om deze materialen te kunnen gebruiken en kunnen dus helpen indien nodig.

Veiligheid bij materiaal

Bij elke duik is, naast een gevulde persluchtfles, zo goed mogelijk werkend duikmateriaal essentieel. Alle verenigingssets bestaan uit een dubbele ademautomatenset, (conform de nieuwe NEN 250-norm). Daarnaast krijgen de sets voor gebruik een volledige servicebeurt om de kans op falen van apparatuur te minimaliseren. Tijdens de opleiding leer je hoe je het duikmateriaal moet behandelen. Het onderhouden van het materiaal is zeer belangrijk om het in zo goed mogelijke conditie te houden. Daarnaast wordt er geoefend om de juiste handelingen uit te voeren mocht er onderwater toch iets misgaan, zodat jij en je buddy veilig weer boven komen.

Achter de schermen

Bovenstaande is globaal wat je direct zult ervaren, maar er gebeurt ook nog van alles achter de schermen. Het bestuur en het instructeursteam houden voortdurend een vinger aan de pols als het gaat om veiligheid. De instructeurs houden hun skills en kennis bij, bespreken de voortgang van leden in opleiding en samen met het bestuur volgen ze het nieuws op gebied van onder meer wet- en regelgeving, veiligheidseisen en nieuwe inzichten op duikgebied, om als vereniging er zo snel mogelijk op in te kunnen spelen. Zo zijn onder meer de afgelopen jaren arborichtlijnen opgesteld, zijn de toezichthouder en ehbo-er in het zwembad geïntroduceerd en is de rol van de oppervlaktecoördinator aangescherpt.

De Nederlandse Onderwatersport Bond (NOB) ondersteunt Duikvereniging Sub Marine Stars. Als overkoepelende organisatie volgt de bond alle (inter)nationale ontwikkelingen binnen de duiksport. Daarnaast is de NOB verbonden aan de DOSA (Duikongevallen Statistiek en Analyse). Het DOSA is vrij strikt, hierdoor registreren we een duikongeval, hoe klein ook (bijvoorbeeld een bloedneus). De DOSA analyseert vervolgens de meldingen om waar nodig nieuw beleid te ontwikkelen of de routines aan te passen. Deze informatie wordt vervolgens gedeeld met de verenigingen.

Veiligheid in het nieuws

Nu denk je waarschijnlijk, hoe zit het dan met die krantenkoppen? Helaas gaat er toch een heel enkele keer iets mis, maar in de meeste gevallen is er een risico genomen door de duiker of is een medische aandoening de oorzaak. Het sterk afwijken van het duikplan, overmoedige acties of het overslaan van belangrijke veiligheidsstappen kunnen verkeerd aflopen. Het motto is: plan je duik en duik je plan.

Kortom, met alle technieken die je leert en als je altijd goed je hoofd erbij houdt, je duikt binnen je eigen vaardigheden en niet over je grenzen gaat, is duiken zeker een veilige en leuke sport.

error: U kunt geen foto\'s downloaden