Nancy, auteur op Duikvereniging Sub Marine Stars

Over gestippelde dieseltreinwormen en langlob-ribkwallen… – Specialty Onderwaterbiologie

18 september 202118 september 2021 Nancy Activiteiten, Specialties, Waarnemingen specialty, submarinestars, waarnemingen

“Hoe was je duik, nog wat gezien?” Niet zelden is het antwoord dan: ”Ja leuk, we hebben veel kreeften, wat noordzeekrabben en visjes gezien en was dat nou een schol?… Alleen als Ton Klerks aan de beurt is hoor je: ”We zagen eieren van de gestippelde dieseltreinworm, stenen vol vliescelmosdiertjes en moesten ons een weg banen door de Amerikaanse langlob-ribkwallen. En ook nog…” Maar kijk niet op als tijdens de volgende debriefing de duikers een lange lijst aan specifieke waarnemingen opsommen want er heeft onlangs een nieuwe lichting amateur onderwaterbiologen zijn brevet gehaald. Een terugblik!

Een aantal leden wilde toch graag wat meer weten over wat ze onderwater zoal tegenkomen. Want ook duikers die al langer duiken, zien nog wel eens onderwaterfauna voor flora aan. Die anemoon waar Nemo in zwemt, heeft wel een plantennaam maar is toch echt een dier en ook die op wier lijkende begroeiing blijken allemaal diertjes te zijn. Tijd dus voor een specialty onderwaterbiologie. Binnen onze gelederen hebben wij een zeer goed ingevoerde amateur-bioloog die ook nog eens veel beeldmateriaal heeft en er graag over verteld. Zijn naam werd al genoemd: Ton Klerks. Ton ging de uitdaging aan en stelde een gevarieerd programma van theorie- en praktijklessen samen om de leden op te leiden tot beginnende onderwaterbiologen. De cursus bestaat uit drie theorieavonden en een praktijkdag.

Classificeren

Na een gastvrije ontvangst met koffie, zelfgebakken cake en koeken beginnen de theorieavonden in de grote ruimte boven Ton’s werkplaats. We starten onder andere met uitleg over het classificeren van het dierenrijk, met name toegespitst op het onderwaterleven. Hieraan was meteen een oefening verbonden waarbij foto’s van verschillende dieren in de juiste klasse ingedeeld moesten worden. Dat lijkt vrij simpel, maar valt toch best tegen. Daarnaast gaat Ton uitgebreid in op de factoren die van invloed zijn op het wel of niet voorkomen van bepaalde soorten. Met deze kennis wordt het makkelijker om bepaalde soorten te vinden op basis van wat ze eten, waar ze voortplanten of op welke plaatsen ze zich graag vestigen.

En heb je dan iets gevonden dan is het wel fijn om te weten welke soort het dan precies is. Er blijken bijvoorbeeld wel heel erg veel verschillende soorten krabben te leven in het Nederlandse water. Een determinatieoefening is daarom onderdeel van het programma. De volgende duik heb je dus niet zomaar ‘een krab’ gezien, maar kun je determineren welke krab je precies hebt gezien. Is het de penseelkrab of het harige porseleinkrabbetje, of toch een jonge strandkrab?

De oefeningen en presentaties worden onderbroken door een korte borrelpauze waarna nog even verder gezwoegd wordt op het uit elkaar houden van de soorten. Het is verrassend dat niet alleen beginnende duikers, maar ook ervaren duikers nog veel opsteken en zich afvragen hoe ze hier allemaal overheen gezwommen zijn.

Praktijkdag

Zaterdag 28 augustus is het tijd om het geleerde in de praktijk te brengen. Onder regenachtige omstandigheden verzamelen we op Den Osse voor de eerste duik. De buddyparen gaan te water met de opdracht om alles wat ze waarnemen op te schrijven en later te classificeren. De wind trekt behoorlijk aan dus de Grevelingen is veranderd in een golfslagbad van formaat. Helaas is hierdoor en door de enorme hoeveelheden Amerikaanse langlob-ribkwalletjes (ja daar zijn ze weer!) het zicht niet optimaal. Gelukkig valt er toch nog meer dan voldoende leven te noteren.

Na een uur staan de duikers weer op het droge en wordt er snel omgekleed om naar het volgende onderdeel op het programma te rijden. Inmiddels is de zon tevoorschijn gekomen. We lunchen snel op de parkeerplaats bij het watersnoodmuseum in Ouwerkerk om vervolgens naar de waterkant te gaan voor het stenenkeren. In de getijdenzone begint een zoektocht naar leven dat specifiek in dit deel van het water voorkomt. Geen steen blijft onberoerd tijdens de jacht op krabbetjes, anemonen en garnalen.

Getijdenpoelen

Een klein stukje verderop zijn een aantal kunstmatige getijdenpoelen gecreëerd waarin goed te zien is wat er allemaal in deze zone leeft. De betonnen bakken vormen een geschikt substraat voor anemonen. hydropoliepen, wier en tweekleppigen als oesters. Daartussen zwemt allerlei klein leven rond als dikkopjes, garnaaltjes, krabbetjes en vlokreeftjes. Ton vist een aantal van deze dieren uit de bak om ze in het draagbare aquarium beter te kunnen bekijken. Na de nodige uitleg wordt alles weer teruggezet. Ineens zien we een mini-anemoontje in de bak dat er eerder niet was. Ton vertelt dat sommige anemonen levendbarend zijn en dat deze uit de grotere paardeanemoon kan zijn gekomen. Tijdens het terugzetten heeft de grote paardeanemoon zich aan Tons hand vastgezet en als hij hem wil afschudden in het water perst de anemoon spontaan al zijn jongen uit. Piepkleine kopietjes van de ouder dwarrelen door het water. Bijzonder om van deze geboorte getuige te zijn!

We rijden terug naar Den Osse voor de tweede duik. Nu is de opdracht om in een specifieke zone op zoek te gaan naar de verschillende soorten die daar leven en te letten op de biotische en abiotische factoren. De zones zijn 10-15 meter, 5-6 meter, de reefballs en de wierzone. Door het slechte zicht en de flinke golfslag, vervalt de laatste optie en gaan er twee buddyparen naar een meter of 5-6. Er worden weer de nodige waarnemingen gedaan en enthousiast komt iedereen boven. De lijst voor de nabespreking op dinsdagavond groeit gestaag. Bij Even Pause sluiten we deze intensieve en gezellige dag af. Met een smakelijke maaltijd.

Favoriet zeedier

Alweer de laatste avond van de cursus. Iedereen heeft een presentatie voorbereid, maar eerst starten we met de nabeschouwing van de duiken en het stenenkeren op zaterdag. Het classificeren van alle waarnemingen tijdens de duiken gaat al een stuk vlotter dan op de eerste avond. Toch veel geleerd! Vervolgens presenteren de deelnemers hun favoriete zeedier. Van anemoonvisje, tot haringhaai en van spookkreeftje tot zeeschildpad, het komt allemaal voorbij. Zelfs de Japanse kruiswal die niet bepaald favoriet is door een pijnlijke ervaring, maar als exoot wel interessant is, siert het scherm. Mooi is hij wel! Over alle gepresenteerde dieren worden nieuwe wetenswaardigheden geleerd. Een leuke manier om je kennis te verruimen.

De cursus wordt bekroond met een brevet en certificaat. Marjolein heeft als aandenken hele leuke stenen geschilderd. Iedereen kijkt enthousiast terug op zijn deelname. Ton, complimenten voor de uitgebreide en interessante lessen en Marjolein bedankt voor de goede verzorging. Het was super, volgend jaar weer. En de debriefings na de duik zullen in het vervolg een stuk langer worden!

Odette ongenode gast duikweekend

8 oktober 20208 oktober 2020 Nancy Activiteiten Den Osse, duikweekend, evenement

Four seasons in one day dat vat de weersomstandigheden tijdens het onlangs gehouden duikweekend redelijk samen. Sneeuw ontbrak gelukkig, maar verder was het dit jaar niet alleen qua weer, maar in álle opzichten een anders-dan-anders duikweekend. Een terugblik.

Het anders-dan-anders karakter begint al met de datum. Gewoonlijk valt dit kampeerevenement begin juni, maar corona dwong de organisatie het te verzetten naar september. Geen probleem, de afgelopen jaren hebben we heel mooie septembers gehad… Boy, were we wrong! Naarmate het weekend nadert, zijn de voorspellingen verre van een mooie nazomer, eerder barre voorwinter.

Officiële aftrap

Vrijdag is de officiële aftrap van het evenement en zullen de laatste deelnemers op camping Muralt arriveren. De laatsten? Het begint net? Ja, de meeste deelnemers konden niet langer wachten en verbleven al een of meerdere nachten in het Zeeuwse. Nachten in het teken van een flinke zuidwester. En de vrijdag leek daar niet voor onder te gaan doen.

Weer of geen weer, flinke jongen die een Sub Marine Star een duik ontneemt, dus vrijdag gaan we gewoon duiken. Flessen worden gevuld, getijdentabellen gecheckt, weerberichten vergeleken… Helaas, ondanks de zeer gunstige getijden, klinkt de Zeelandbrug bij windkracht 5-6 niet als een goed idee. Dan maar naar Den Osse, dat ligt theoretisch gunstiger ten opzichte van de wind en er is geen stroming.

Dat de praktijk wat weerbarstiger is, blijkt als we de trap naar het water afdalen. Het water staat ook hier in standje golfslagbad. Zonder duiken geen duikweekend, dus we springen toch de woelige baren in. Het zicht is na de eerste meters best redelijk en we kunnen ternauwernood een enorme zeepaddestoel ontwijken die in volle vaart voorbij zwemt. Bijzonder! Verder niet veel bijzondere waarnemingen, op een flink aantal zeer grote zeenaalden na, wel een prima duik. De eerste duik van dit weekend kunnen we afvinken.

Wind, storm, Odette

Op ons gemak rijden we terug naar de camping, waar de windhaan steeds fanatieker draait. Voor Zeeland wordt minstens windkracht 8 met zeer zware windstoten voorspeld. De storm is al Odette gedoopt en zij waait inmiddels stevig, vergezeld door regenbuien. Iedereen die in het bezit is van een wat ruimer kampeermiddel vlucht bij elke plens water naar binnen. Met een beetje geluk voor de trekkerstent-kampeerder is er genoeg ruimte in iemands caravan om hem coronaproof binnen te laten. Niet echt het idee van een gezamenlijk duikweekend. In groepjes wordt er iets voor het avondeten bedacht. Een aantal kookt zelf, maar de rest kiest voor het gemak van een restaurant.

Ravage

’s Avonds toont Odette zich steeds meer van haar felste kant en rond tien uur grijpt ze de voortent van twee Duitse veldgenoten. Gelukkig is de regen gereduceerd tot druppels als we helpen met het afbreken van hun tent. Terwijl we de nog overeindstaande voortenten beoordelen op stormvastheid, merken we op dat die van Megteld wel ‘lekker in de rubbers danst’. Op dat moment openbaart de tentnok een bundel licht en flappert het dak alle kanten op. Odette heeft ook deze voortent verslonden. Gezamenlijk halen we de ravage zo goed mogelijk neer. Wat volgt er nog? De trekkerstenten en de overige tenten staan in de luwte en zien er stabiel genoeg uit om de strijd met deze stormfurie te weerstaan. Enigszins gerust gaan we naar bed.

De nacht is onstuimig en nat. Odette beukt op campers, caravans en tenten en haar waterige gezelschap doet menigeen vrezen voor lekkage of ander nat ongemak. Ontspannen slapen is er niet bij. ’s Ochtends gaan we op een droog moment even naar buiten en blijken de kampeerplaatsen ineens op de oever van een beekje te liggen dat er gister nog niet was. De voortent van Hans en Jeannette die zo vernuftig verbonden was met de luifel van Margarets caravan heeft Odette’s toorn ook niet overleefd. De stokken waren niet bestand tegen de hoeveelheid water die ze over ons uitstortte. Wind is in Zeeland geen zeldzaamheid en al eerder speelde storm een rol in ons duikweekend, maar de combinatie met de grote hoeveelheden regen is deze keer toch wel uniek. En destructief. Op de camping zijn meerdere voor- en bijtenten ten prooi gevallen aan deze veeleisende dame.

Duik of geen duik

Gelukkig kunnen we vandaag totdat De Schouw verhuurd is daar verblijven. Om half elf vertrekken we met koffie en koek richting de recreatieruimte. Het waait nog steeds stevig en dreigende luchten wisselen de regenbuien af. Beduusd van de zeer aanwezige doch ongenode gast van deze nacht, gaan we aan de tafels zitten. Er is nauwelijks animo voor een duik. We verwachten slecht zicht door de wind en nog steeds hoge golven, geen aantrekkelijk vooruitzicht.

Hans en Melvin (vanochtend speciaal met het gezin toch nog naar Scharendijke gereden) durven het wel aan, want de voorspelling voor de middag is gunstiger. De regen neemt af en ze vertrekken snel, terwijl de rest zich bezint op een alternatief programma. Het lijkt even droog en een groepje gaat, gewapend met paraplus, wandelen om nog even buiten te zijn en mogelijk zeehonden te spotten. Toch nog (onder)waterleven. Onder een zwart hemeldek lopen we richting de Kabbelaar. Ineens klaart het op en de wind neemt snel af. Odette lijkt in haar schulp gekropen.

Stille wateren

Wat blijkt als we de dijk opgeklommen zijn? De Grevelingen ligt er schitterend bij. Rustig water en van bovenaf kijk je zo vier meter diep. Spijt! Het is inmiddels zo warm dat we de jassen uittrekken. Alsof er niets gebeurd is. Langs Het Koepeltje lopen we naar de inlaat waar twee zeehonden in het heldere water vissen. We willen naar de andere zijde van de Brouwersdam om langs de Noordzee terug te lopen. Terwijl we de trap naar de tunnel aflopen zien we dat de onderste trede onderwater staat. Roy peilt de diepte en redt het maar net met zijn kaplaarzen. Bijna dertig centimeter water! Odette was dus geen slechte droom.

Terug op het veld, blijkt dat de dappere duikers een mooie duik hebben gemaakt. Goed zicht en windstil water. Ja, wrijf het maar in! De rest heeft zich vermaakt in De Schouw of op de camping.

Anders-dan-anders zaterdagavond

Zaterdagavond is zoals gebruikelijk barbecue-avond. Omdat De Schouw verhuurd is, mogen we gebruikmaken van de caravanstalling om overdekt en op gepaste afstand te kunnen zitten met een grote groep. Gezien het mooie weer op het moment, is het bijna een teleurstelling om binnen te moeten zitten. Maar, de staart van Odette zou zomaar nog eens kunnen uitslaan, dus kiezen we het zekere voor het onzekere. Het Karretje staat half in de roldeuropening van de stalling, zodat bij onverwachte streken van deze dame alles toch droog blijft. De tafels hebben we vanochtend al klaargezet en ieder brengt zijn eigen stoel mee. Het eerste vlees is net gaar als de het begint te regenen. Piet bakt onverstoorbaar door en het wordt nog gezellig zo tussen de caravans en surfkarren. Na het eten serveren we ijs en koffie zodat we niet allemaal direct weer in onze eigen hut gaan schuilen.

Rond tien uur keren de laatsten terug op het doodstille veld. De meeste lichten zijn uit. Nog nooit was het in een duikweekend op zaterdagavond al om die tijd helemaal rustig. Odette weet hoe ze ons temt. Die nacht roert Odette inderdaad nog haar staart. Wederom wind en regen, gelukkig iets minder krachtig allemaal en alle voortenten zijn toch al geveld of veilig opgeborgen.

Schone start

Zondagochtend begint gelukkig wat aangenamer, geen regen en een waterig zonnetje. Fijn, dan kunnen alle tenten zo droog mogelijk mee naar huis. Op het stukje bestrating liggen om beurten tenten om nagedroogd en waar nodig schoongeboend te worden. Als iedereen zo’n beetje ingepakt is en de uittocht begonnen is, besluiten een aantal nog een slotduik te maken op Den Osse. Het blijft een duikweekend. Ook weer anders-dan-anders want normaal wordt er meestal niet meer gedoken op zondag.

Laatste duik

Op weg naar de duikstek rijden er twee ambulances weg en er staat een politie-auto in de berm. Dat ziet er niet goed uit. Er blijkt een duikster te zijn overleden. Altijd treurig nieuws. Zij ligt nog aan de waterkant en we vinden het niet gepast hier nu te gaan duiken. We wijken uit naar Den Osse Haven.

Oh ja, even vergeten… wel een flink stuk lopen en vooral een flink stuk uitzwemmen, maar meestal een mooie duikstek. Er zijn golven en dat is vooral in het ondiepe deel niet heel prettig. Het zicht is redelijk en we maken nog een leuke duik. Ter afsluiting schenkt Marjolein nog koffie in en nemen we dit anders-dan-anders duikweekend nog eens door.

Dan zit het ook voor de laatsten erop. Onder een inmiddels weer donkere lucht rijden we naar huis en het begint te druppelen. Heeft ze echt berouw of zijn dit de krokodillentranen van Odette?

Foto’s: Marjolein, Marco, Nancy

Goede voornemens

20 februari 20207 februari 2021 Nancy Vereniging

De jaarwisseling ligt alweer even achter ons en velen kijken daar elk jaar weer tegenaan als: nieuw jaar, nieuwe kansen. Als bonus lag er nu zelfs een decennium met nieuwe mogelijkheden voor ons. Goede voornemens voor die nog onbevlekte toekomst betreffen vaak het opvijzelen van de gezondheid. Regelmatig sporten en bewuster eten moeten soelaas bieden en wie ondanks alle ontmoedigingsmaatregelen nog stevig doorrookte, drukte dapper die peuk definitief uit. Daarnaast zijn er voornemens in de persoonlijke en sociale categorie: quality time met het gezin en de (groot)ouders regelmatig met een bezoekje vereren. De laatste jaren doet ‘minder online, meer echt contact’ het ook goed. Tot slot zetten we op het gebied van financiën en werk hoog in. Niet zelden is een 5-, 6- of liefst 7-cijferig spaarsaldo bereiken en elke dag lachend naar je droombaan het ultieme doel.

Het gaat wat ver om te zeggen dat de weg naar de hel geplaveid is met goede voornemens, maar na een paar weken is de ‘goede-voornemen-hemel’ nog zeker niet in zicht. De stengels bleekselderij zijn inmiddels verruild voor gefrituurde aardappel in dezelfde vorm, bij oma is de deur niet bepaald platgelopen en het mobieltje verhindert nog steeds een echt gesprek.

Vrijwilligerswerk

Maar één populair voornemen is makkelijker vol te houden dan je op het eerste gezicht denkt. In de top 10 staat steevast: vrijwilligerswerk. Daarbij denk je al snel aan nobele acties als bejaarden op avondvierdaagse rondrijden of in het zweet des aanschijns waterputten boren in Afrika. Toch kan het dichter bij huis en met minder inspanning. Hoe dan?

Sportverenigingen kampen al jaren met een tekort aan vrijwilligers, dus spring in dat gat. Zet je in om te helpen bij de jaarlijkse barbecue of kies voor een intensievere functie zoals bestuurslid of trainer. Helemaal naar gelang de tijd die al je andere voornemens hiervoor overlaten. Je inzet zal niet het journaal halen, maar je vereniging heeft er baat bij en daar profiteer je zelf van mee. Win-win dus!

Veel meer voordelen

Die voordelen strekken veel verder dan op het eerste gezicht lijkt. Ten eerste leer je door de intensieve samenwerking je clubgenoten van een heel andere kant kennen. Nieuwe vriendschappen ontstaan en je gaat met nog meer plezier naar je sportavond. Daarbij is dit een voornemen dat heel makkelijk vol te houden is, omdat het dicht bij jezelf ligt. Zoek vooral werkzaamheden die goed bij je persoonlijkheid en vaardigheden passen, dan gaan ze je gemakkelijk af. Haal je juist meer voldoening uit een beetje uitdaging, stap dan uit je comfortzone en doe eens iets wat verder van je afstaat. Het verrijkt je alleen maar.

Als je het handig aanpakt, levert jouw inzet je mogelijk ook op andere vlakken voordeel op. Zelfs voordelen die aan je goede voornemens raken. Doordat je meer aanwezig bent, sport je net wat extra (meer sporten: check!). Meer écht contact bereik je zeker (minder online: check!). Neem je gezinsleden af en toe mee of maak ze lid, dan is die quality time meteen geregeld (check)!.

Zelfs op werkgebied kan deze vrijwillige inspanning je vooruit helpen. Het benoemen van je vrijwilligerswerkzaamheden op LinkedIn (oké, af en toe online mag best) laat zien dat je sociaal bent en dat je aanpakt. Daarnaast kun je het gebruiken om vaardigheden aan te tonen die je niet altijd direct met je dagelijkse werkzaamheden kunt onderbouwen. Wie weet ben je daarmee een stapje verder op weg naar die droombaan. Weer een goed voornemen afgevinkt! Alleen dat gedroomde spaarsaldo ga je er niet mee halen, alhoewel je natuurlijk niet weet wat die droombaan je nog oplevert…

Vrijwilligerswerk zit in meer dan je denkt!

Introductieavond: gezonde spanning

12 november 20197 februari 2021 Nancy Eerste duikervaring

“Hmm, ik vind het eigenlijk best spannend”, bekent een van onze gasten met een kop koffie in de hand. Het kopje rammelt nog net niet op het schoteltje, maar de zenuwen zijn duidelijk zichtbaar. Het is weer tijd voor de jaarlijkse introductieavond. Op twee dinsdagavonden in het najaar verwelkomen we geïnteresseerden om kennis te maken met Duikvereniging Sub Marine Stars door middel van een proefduik en dat is voor sommigen best een beetje eng.

Van tevoren hebben de deelnemers een beknopt programmaoverzicht van het verloop van de avond ontvangen: na de ontvangst krijgen ze eerst een stukje theorie en informatie over de vereniging om vervolgens met een persluchtset onder begeleiding van een ervaren instructeur een duik in het zwembad te maken. Tot slot kunnen aan de bar de ervaringen gedeeld worden.

Theorie en praktijk

Klinkt allemaal heel overzichtelijk, maar het praktijkgedeelte is voor de deelnemers zonder duikervaring toch spannend. Niet in de laatste plaats doordat duiken bij niet-duikers het imago heeft van een risico-sport. Tijdens het theoriegedeelte wordt dit verkeerde beeld rechtgezet door Marco, onze coördinator opleidingen. Als je je goed aan de regels houdt en je eigen grenzen bewaakt, is duiken net zo veilig als autorijden. Jaja dat zeggen ze wel, maar ik moet zo wel dat water in zonder dat ik normaal kan ademen, zie je sommigen denken. Naarmate de uitleg vordert, ontspannen de gezichten enigszins en als de buddy-indeling eenmaal bekend is, gaan de introducés met meer vertrouwen richting de kleedkamers.

In het zwembad verschijnen de aanstaande duikers in zwemkleding en het voorgeschreven t-shirt aan de waterkant. Intussen zijn de duiksets door Adrie, onze materiaalman, zorgvuldig opgebouwd en getest. Vinnen en maskers worden gepast, de sets worden omgehangen, de handsignalen nog even doorgenomen en dan helpen de begeleiders hun buddy’s het water in. De beweegbare zwembadvloer is op stahoogte ingesteld zodat je niet letterlijk in het diepe wordt gegooid.

Begin van de echte proefduik

Eenmaal in het water wordt in alle rust de duik met bijhorende aandachtspunten nog eens doorgenomen. Als het koppel er klaar voor is, blazen ze de vesten leeg en begint een eerste testduik. Hier en daar is wat extra lood nodig of is een beter passende bril geen overbodige luxe. Na het verhelpen van deze kleine ongemakken kan de echte duik van start gaan en als het goed gaat, zet men koers richting het diepe deel van het zwembad. Het blijkt allemaal toch niet zo eng… nee, het is eigenlijk best wel leuk.

Steeds zelfverzekerder zwemmen de introductieduikers rondjes in het zwembad. De instructeurs houden hen nauwlettend in het oog en de onderwaterfotografen leggen deze eerste duik uit alle hoeken vast. Achter de duikbrillen zie je geen spanning meer, maar pretogen en iedereen die langs komt zwemmen krijgt spontaan ok-signalen. De echte natuurtalenten wagen zich zelfs al aan oefeningen als vinwippen en brilletje klaren.

Degenen die al ooit een brevet hebben gehaald en vooral naar de introductieavond zijn gekomen om kennis te maken met Sub Marine Stars als duikvereniging, kiezen ervoor het gebeuren vanaf de kant gade te slaan of maken een opfrisduikje met een ervaren duiker. Het is ook dit jaar weer gezellig druk in het zwembad door alle belangstellenden.

Een succesvolle avond

Dan klinkt ineens een hard metalig tikken onder water, het is 22.00 uur. Dat ging sneller voorbij dan verwacht en wat was het een geweldige ervaring! Tijdens het afspoelen van de set onder de douche komen de enthousiaste verhalen vanzelf. Er is alleen maar blijdschap van de gezichten af te lezen en ook wel een beetje opluchting. “Dat viel heel erg mee, het ging heel goed en was helemaal niet eng!”, zegt het van tevoren wat zenuwachtige aspirant-lid. En kennelijk bevalt deze introductieavond de deelnemers zo goed dat ze bijna allemaal lid worden. In de bar vinden de inschrijfformulieren gretig aftrek. Een aantal zal aan de 1*-opleiding beginnen, de anderen hebben al een brevet en zullen hun duikopleiding binnen Duikvereniging Sub Marine Stars vervolgen.

Er zullen nog genoeg spannende momenten volgen als straks de eerste buitenduiken beginnen, maar het binnenwaterseizoen kunnen ze allemaal vol vertrouwen ingaan. En wie weet, begeleiden ze in de toekomst zelf aspirant-duikers op een introductieavond.

Interesse in een kennismaking? Houd de website in de gaten voor nieuwe introductieavonden als je interesse hebt in het maken van een proefduik. Heb je al een duikbrevet (mag ook van een andere duikorganisatie zijn) en wil je kennis komen maken neem dan contact op met het secretariaat.

Assisteren kun je leren

14 augustus 20197 februari 2021 Nancy Eerste duikervaring

Onder water is meer te zien dan je denkt!

In gesprek met niet-duikers rijst vanzelf de vraag: raak je na al die jaren niet een keer uitgekeken hier? Daaraan voorafgaand zijn de overbekende vragen over duiken in Nederland al gesteld: Is er dan wel wat te zien? Heel veel: krabben, kreeften, verschillende vissoorten… Maar het is toch donker? Duiklampen brengen ruim voldoende licht in de duisternis. Koud? Er zijn tegenwoordig fantastisch warme duikpakken (zeg ik dapper als extreme koukleum, maar je wilt het toch positief brengen, hè). Iedereen die in Nederland duikt, kent deze conversaties, maar eerlijk gezegd heb ik op de vraag of je hier niet uitgekeken raakt pas sinds een paar jaar een écht antwoord, sinds ik ging assisteren.

Interesse zakte een beetje weg

Met het 2*-brevet al een flinke tijd op zak en na een paar seizoenen waarin het zicht onder water te wensen overliet, hoorde ik mezelf zeggen dat ik het wel een beetje gezien had hier. Al mijn betogen voor duiken in Nederland ten spijt. Ook Lief, die al bijna dertig jaar dook en er nog zeker geen genoeg van had, kon mijn tanende interesse niet aanwakkeren.

Het volgen van de opleiding 3*-duiker

Op dat moment was er binnen de vereniging een tekort aan 3*-duikers om te assisteren bij de opleidingen. De 2*-leden lieten het sterrenjagen over aan anderen met als resultaat dat er steeds minder duikers die derde ster haalden. Ach, als niemand het deed, dan voegde ik na al die tijd maar eens die derde ster toe aan mijn duik-firmament, misschien leerde ik toch wat nieuws en dan kon ik daarna altijd nog stoppen. Bovendien dook ik, doordat Lief instructeur is, toch al regelmatig. Dan kon ik net zo goed een minder ervaren duiker meenemen en een duikinstructeur gaan assisteren. Win-win!

Frisse energie!

Nadat ik de opleiding had afgerond en de eerste minder ervaren duikers het Zeeuwse onderwaterleven had laten zien, stapte ik ineens op de zondagochtenden nog voor de wekker uit bed en reed fluitend naar Zeeland. Mijn duikset voelde veel lichter en zelfs het water leek minder koud.

Verdieping in biologie

Mijn onervaren buddy’s veranderden mijn duikbeleving. Ik werd me weer bewuster van alle handelingen en vaardigheden, maar bovenal zorgde het enthousiasme van mijn metgezellen ervoor dat ik de dijkwanden afspeurde om hun iets leuks, bijzonders of – beter nog – zeldzaams te laten zien zodat ze nóg enthousiaster uit het water kwamen. Zwom ik de laatste jaren bijna blasé over de zoveelste kreeft heen, nu keek ik weer in elk holletje of er iets in huisde en verbaasde me samen met mijn buddy over al het moois. Om meer te kunnen vertellen over het onderwaterleven ging ik, net als in het begin van mijn duikcarrière, op zoek naar informatie over de diersoorten. Diverse onderwaterbiologie-cursussen breidden mijn kennis uit en de flora en fauna bleek zoveel boeiender dan wat je op het eerste gezicht ziet.

Nooit uitgekeken

Zo leidde iets dat ik niet wilde, 3*-duiker worden en duikers begeleiden, juist tot een hernieuwde interesse in het Nederlandse water. Voortaan kan ik dus volmondig zeggen dat je hier nooit uitgekeken raakt. Je legt de lat van je onderwatersafari gewoon steeds hoger! Je leert steeds meer en ook die zeldzame dieren wil je een keer zien. Inmiddels staat de volgende cursus alweer in de agenda: we gaan ons verdiepen in neteldieren!

Een blog van Nancy de Haas – Thielen.