De specialty onderwaterbiologie: als je van het onderwaterleven én spelletjes houdt

De specialty onderwaterbiologie: als je van het onderwaterleven én spelletjes houdt

Na het succes van de vorige specialty onderwaterbiologie is er ook dit jaar weer een lichting nieuwe amateur onderwaterbiologen opgeleid. Judith Vleer geeft aan de hand van bekende spelletjes een inkijkje in wat deze specialty inhoudt.

‘Wie is het?’

Binnen de vereniging worden er de nodige duiken gemaakt en vele leden zijn al jaren lid. En toch.. Als je dan vraagt wat er onderwater is gespot, vervallen we verrassend vaak in algemeenheden: kreeften, krabben, kwallen en een wat grotere vis.
Maar wat voor vis was dat dan? “Nou ehm… eentje van ongeveer 15 centimeter, beetje zwart-bruin, met twee rugvinnen….” Maar wat het nou precies was? Je zou er zomaar een spelletje ‘wie is het?’ van kunnen maken: de wat beter ingevoerde amateurbiologen onder ons stellen net zoveel vragen totdat er eigenlijk nog maar één optie over blijft. Vaak wordt het diertje dan nog even opgezocht via Google Images: “Kijk. Een zwarte grondel. Die bedoelde je toch?” Ja, die bedoelde ik dus….
Weinig verrassend dus, dat toen gevraagd werd wie geïnteresseerd was in de specialty onderwaterbiologie, zich best een grote groep aanmeldde. Ja, dat het een vis is weten we allemaal wel. Blijkbaar willen we óók allemaal weten wat voor soort vis het dan precies is en het spelletje ‘wie is het?’ kunnen winnen.

 

‘Ik weet er alles van’

Voor het verzorgen van deze specialty onderwaterbiologie, bestaande uit 3 theorieavonden en één praktijkdag, zetten wij onze WildCard in: Ton Klerks. Als hij mee zou doen aan ‘ik weet er alles van’, zou hij vast voor het onderwerp onderwaterbiologie kiezen…
Altijd al geïnteresseerd in het (onderwater)leven en hoe dat eigenlijk allemaal werkt en heet (inclusief Latijnse namen), kun je hem eigenlijk geen ‘amateurbioloog’ meer noemen. Daarnaast is hij ook nog eens fervent onderwaterfotograaf. Dus alles wat hij vertelt, kan hij ook nog eens illustreren met de meest geweldige (soms zelfs prijswinnende) foto’s.

‘Trivial Pursuit’ en ‘kwartet’

Het blijft een vereniging, dus de theorieavonden beginnen met een sociaal aspect: samen koffie drinken en bijkletsen onder het genot van de door Marjolein nog die middag vers gebakken cake. Al snel blijkt het dan tijd om met de les te beginnen en verhuizen we naar boven, naar de grote ruimte boven Ton’s werkplaats. Daar is een gezellig opstelling met (soms iets té) comfortabele banken gecreëerd. Het middelpunt van de aandacht is het grote scherm waar Ton de presentatie heeft klaargezet. Aan de hand daarvan zal hij ons tijdens de eerste twee theorieavonden meenemen in de wondere wereld van het onderwaterleven.

Maar dan blijkt dat we helemaal niet meteen het diepe in duiken en meteen over het onderwaterleven gaan leren…..
Nee, we moeten eerst terug naar de basis. Het wordt bijna een spelletje Trivial Pursuit (of Triviant), zoveel categorieën komen er aan bod. Wat is bijvoorbeeld een ecosysteem en wat een biotoop? We leren de verschillen tussen abiotische factoren en biotische factoren; Wat is het verschil tussen planten en wieren? En is het eigenlijk wel een plant of wier en niet ‘stiekem’ toch een dier? En in hoeveel verschillende klassen/soorten kun je dieren dan eigenlijk indelen? Aan de hand van een uitgebreide presentatie met veel mooie foto’s navigeert Ton ons door deze eigenlijk best pittige kost. Want al snel blijkt dat we met zijn allen misschien nóg iets minder wisten over (onderwater)biologie dan we van te voren dachten. Maar goed, dat is natuurlijk ook precies waarvoor we met zijn allen gekomen zijn: om te leren!
Gelukkig is er tussendoor tijd voor een pauze met een lekker hapje en drankje én mogen we ook oefenen. Aan de hand van foto’s proberen dieren in de juiste klasse indelen of met behulp van een determinatietabel proberen te achterhalen wélke krab je dan precies gezien hebt. Dat blijkt nog niet zo heel gemakkelijk te zijn, maar wel heel leuk en leerzaam. Het is bijna net als een potje kwartetten: “Mag ik van jou, van de categorie neteldieren, de oorkwal en van de categorie krabben, de penseelkrab”?

 

 

‘Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet’

Leuk natuurlijk, onderwaterleven indelen en herkennen aan de hand van foto’s, maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat we dit straks onderwater toe kunnen passen. Daarom staat er op zaterdag 13 mei een praktijkdag gepland bij Dreischor. De weergoden hebben besloten mee te werken en het blijkt een stralende dag te worden.
Nadat iedereen zich bij de campers van Ton & Marjolein en Saar & Léon heeft gemeld én voorzien is van een lekkere bak koffie met wat lekkers, informeert Ton ons over de planning van vandaag: 2 duiken bij Dreischor en een bezoekje aan de getijdenbakken bij Ouwerkerk.
Voor de eerste duik krijgen de buddyparen de opdracht om tijdens de duik goed om zich heen te kijken. Tijdens het oppervlakte interval tussen de twee duiken in, moeten ze dan proberen om alles wat ze gezien hebben te noteren én te classificeren. Dat blijkt nog niet mee te vallen en er ontstaat een hoop hilariteit én een run op de meegebrachte biologieboeken. Toch nog maar even checken hoe het gespotte diertje ook weer precies heet en of het nou een weekdier of toch weer een neteldier is… Echt alles wat onderwater aangetroffen wordt, wordt vermeld op de lijsten. Zélfs de eenzame loodpocket die Léon en zijn buddy mee terug naar de oppervlakte brengen.

Na het invullen van de lijsten en een lunchpauze is het dan tijd voor de tweede duik. Tijdens deze duik worden de (gewijzigde) buddyparen ingedeeld om op een bepaalde diepte te duiken en daar goed rond te kijken. We spelen ‘ik zie, ik zie, wat jij niet ziet’. Na de duik noteren de buddyparen wat zij tijdens hun duik gezien hebben. Ton bundelt deze informatie en laat ons tijdens de laatste theorieavond zien wat de verschillen in onderwaterleven zijn op de verschillende dieptes.

 

‘Raad het plaatje’

Nadat iedereen weer omgekleed is, vertrekken we naar het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Daar, langs de Oosterschelde, staan namelijk de getijdebakken. Dit zijn kunstmatige getijdenpoelen; betonnen bakken die bij vloed volledig onder water staan en bij eb weer tevoorschijn te komen. In deze bakken treffen we allerlei kleine diertjes aan die Ton uit de bak vist en even overzet in zijn draagbare aquarium. Zo kunnen we ze beter bekijken. Onze determinatievaardigheden worden meteen op de proef gesteld want we hebben een slakje gevonden. Maar, welk slakje is het nu precies? De slakkenkaart en Google worden enthousiast geraadpleegd. Er ontstaat een verhitte discussie over wat voor soort slakje het nu precies is. Een aantal duikers is ervan overtuigd dat ze het weten. Maar Ton schudt glimlachend zijn hoofd. Nee jongens, het is toch écht een ruwe wratslak
Discussie geslecht, vertrekken we naar Even Pause om samen de dag af te sluiten met een lekkere maaltijd.

 

‘Ik ga onderwater en ik neem mee….’

Meteen de dinsdag erna staat de laatste theorieavond van de specialty onderwaterbiologie op het programma. De avond waar sommigen van ons zich misschien nog wel het meest zenuwachtig over gemaakt hebben. Nadat Ton de resultaten van het spelletje ‘ik zie, ik zie, wat jij niet ziet’ van duik nummer 2 met ons heeft gedeeld, moeten we een spreekbeurt geven over ons favoriete zeedier. Nou ja, ‘favoriete’ is een groot woord.. Zo komen onder andere de sepia, de zeekomkommer en de oorkwal voorbij…
Door de spreekbeurten leren we toch weer interessante en soms onverwachte dingen over dieren die we regelmatig tegen (hopen te) komen tijdens onze duiken.
Aan het eind van de avond spelen we het laatste spelletje van de cursus: ‘ik ga onderwater en ik neem mee…’ mijn brevet/certificaat voor de specialty onderwaterbiologie!

Dank aan Ton en Marjolein bedankt voor de verzorging van en tijdens de cursus! Het was zeer geslaagd en we gaan met zijn allen vaker het spelletje ‘wie is het?’ winnen. Als het überhaupt nog nodig is om het te spelen…

 

Over gestippelde dieseltreinwormen en langlob-ribkwallen… – Specialty Onderwaterbiologie

Over gestippelde dieseltreinwormen en langlob-ribkwallen… – Specialty Onderwaterbiologie

“Hoe was je duik, nog wat gezien?” Niet zelden is het antwoord dan: ”Ja leuk, we hebben veel kreeften, wat noordzeekrabben en visjes gezien en was dat nou een schol?… Alleen als Ton Klerks aan de beurt is hoor je: ”We zagen eieren van de gestippelde dieseltreinworm, stenen vol vliescelmosdiertjes en moesten ons een weg banen door de Amerikaanse langlob-ribkwallen. En ook nog…” Maar kijk niet op als tijdens de volgende debriefing de duikers een lange lijst aan specifieke waarnemingen opsommen want er heeft onlangs een nieuwe lichting amateur onderwaterbiologen zijn brevet gehaald. Een terugblik!

Een aantal leden wilde toch graag wat meer weten over wat ze onderwater zoal tegenkomen. Want ook duikers die al langer duiken, zien nog wel eens onderwaterfauna voor flora aan. Die anemoon waar Nemo in zwemt, heeft wel een plantennaam maar is toch echt een dier en ook die op wier lijkende begroeiing blijken allemaal diertjes te zijn. Tijd dus voor een specialty onderwaterbiologie. Binnen onze gelederen hebben wij een zeer goed ingevoerde amateur-bioloog die ook nog eens veel beeldmateriaal heeft en er graag over verteld. Zijn naam werd al genoemd: Ton Klerks. Ton ging de uitdaging aan en stelde een gevarieerd programma van theorie- en praktijklessen samen om de leden op te leiden tot beginnende onderwaterbiologen. De cursus bestaat uit drie theorieavonden en een praktijkdag.

Classificeren

Na een gastvrije ontvangst met koffie, zelfgebakken cake en koeken beginnen de theorieavonden in de grote ruimte boven Ton’s werkplaats. We starten onder andere met uitleg over het classificeren van het dierenrijk, met name toegespitst op het onderwaterleven. Hieraan was meteen een oefening verbonden waarbij foto’s van verschillende dieren in de juiste klasse ingedeeld moesten worden. Dat lijkt vrij simpel, maar valt toch best tegen. Daarnaast gaat Ton uitgebreid in op de factoren die van invloed zijn op het wel of niet voorkomen van bepaalde soorten. Met deze kennis wordt het makkelijker om bepaalde soorten te vinden op basis van wat ze eten, waar ze voortplanten of op welke plaatsen ze zich graag vestigen.

En heb je dan iets gevonden dan is het wel fijn om te weten welke soort het dan precies is. Er blijken bijvoorbeeld wel heel erg veel verschillende soorten krabben te leven in het Nederlandse water. Een determinatieoefening is daarom onderdeel van het programma. De volgende duik heb je dus niet zomaar ‘een krab’ gezien, maar kun je determineren welke krab je precies hebt gezien. Is het de penseelkrab of het harige porseleinkrabbetje, of toch een jonge strandkrab?

De oefeningen en presentaties worden onderbroken door een korte borrelpauze waarna nog even verder gezwoegd wordt op het uit elkaar houden van de soorten. Het is verrassend dat niet alleen beginnende duikers, maar ook ervaren duikers nog veel opsteken en zich afvragen hoe ze hier allemaal overheen gezwommen zijn.

Praktijkdag

Zaterdag 28 augustus is het tijd om het geleerde in de praktijk te brengen. Onder regenachtige omstandigheden verzamelen we  op Den Osse voor de eerste duik. De buddyparen gaan te water met de opdracht om alles wat ze waarnemen op te schrijven en later te classificeren. De wind trekt behoorlijk aan dus de Grevelingen is veranderd in een golfslagbad van formaat. Helaas is hierdoor en door de enorme hoeveelheden Amerikaanse langlob-ribkwalletjes (ja daar zijn ze weer!) het zicht niet optimaal. Gelukkig valt er toch nog meer dan voldoende leven te noteren.

Na een uur staan de duikers weer op het droge en wordt er snel omgekleed om naar het volgende onderdeel op het programma te rijden. Inmiddels is de zon tevoorschijn gekomen. We lunchen snel op de parkeerplaats bij het watersnoodmuseum in Ouwerkerk om vervolgens naar de waterkant te gaan voor het stenenkeren. In de getijdenzone begint een zoektocht naar leven dat specifiek in dit deel van het water voorkomt. Geen steen blijft onberoerd tijdens de jacht op krabbetjes, anemonen en garnalen.

Getijdenpoelen

Een klein stukje verderop zijn een aantal kunstmatige getijdenpoelen gecreëerd waarin goed te zien is wat er allemaal in deze zone leeft. De betonnen bakken vormen een geschikt substraat voor anemonen. hydropoliepen, wier en tweekleppigen als oesters. Daartussen zwemt allerlei klein leven rond als dikkopjes, garnaaltjes, krabbetjes en vlokreeftjes. Ton vist een aantal van deze dieren uit de bak om ze in het draagbare aquarium beter te kunnen bekijken. Na de nodige uitleg wordt alles weer teruggezet. Ineens zien we een mini-anemoontje in de bak dat er eerder niet was. Ton vertelt dat sommige anemonen levendbarend zijn en dat deze uit de grotere paardeanemoon kan zijn gekomen. Tijdens het terugzetten heeft de grote paardeanemoon zich aan Tons hand vastgezet en als hij hem wil afschudden in het water perst de anemoon spontaan al zijn jongen uit. Piepkleine kopietjes van de ouder dwarrelen door het water. Bijzonder om van deze geboorte getuige te zijn!

We rijden terug naar Den Osse voor de tweede duik. Nu is de opdracht om in een specifieke zone op zoek te gaan naar de verschillende soorten die daar leven en te letten op de biotische en abiotische factoren. De zones zijn 10-15 meter, 5-6 meter, de reefballs en de wierzone. Door het slechte zicht en de flinke golfslag, vervalt de laatste optie en gaan er twee buddyparen naar een meter of 5-6. Er worden weer de nodige waarnemingen gedaan en enthousiast komt iedereen boven. De lijst voor de nabespreking op dinsdagavond groeit gestaag. Bij Even Pause sluiten we deze intensieve en gezellige dag af. Met een smakelijke maaltijd.

Favoriet zeedier

Alweer de laatste avond van de cursus. Iedereen heeft een presentatie voorbereid, maar eerst starten we met de nabeschouwing van de duiken en het stenenkeren op zaterdag. Het classificeren van alle waarnemingen tijdens de duiken gaat al een stuk vlotter dan op de eerste avond. Toch veel geleerd! Vervolgens presenteren de deelnemers hun favoriete zeedier. Van anemoonvisje, tot haringhaai en van spookkreeftje tot zeeschildpad, het komt allemaal voorbij. Zelfs de Japanse kruiswal die niet bepaald favoriet is door een pijnlijke ervaring, maar als exoot wel interessant is, siert het scherm. Mooi is hij wel! Over alle gepresenteerde dieren worden nieuwe wetenswaardigheden geleerd. Een leuke manier om je kennis te verruimen. 

De cursus wordt bekroond met een brevet en certificaat. Marjolein heeft als aandenken hele leuke stenen geschilderd. Iedereen kijkt enthousiast terug op zijn deelname. Ton, complimenten voor de uitgebreide en interessante lessen en Marjolein bedankt voor de goede verzorging. Het was super, volgend jaar weer. En de debriefings na de duik zullen in het vervolg een stuk langer worden!

Wil jij onder water gaan fotograferen?

Wil jij onder water gaan fotograferen?

Een van onze zeer bevlogen onderwaterfotografen, Léon Oudenbroek, neemt je mee langs alle aspecten van onderwaterfotografie. Vol enthousiasme vertelt hij over zijn ervaringen in het fotograferen, de techniek en de apparatuur, om vervolgens af te sluiten met flink wat handige tips!

Mijn eerste duik in Maleisië

Eigenlijk kwam ik op een van mijn eerste duiken al direct in aanraking met onderwaterfotografie. Op onze ‘discover scuba dive’ op Perhentian Island (Maleisië) ging een fotograaf mee onder water en van hem konden we na afloop een dvd’tje kopen met geschoten plaatjes… prachtig! Ik was meteen verkocht, dat wil ik ook! Fotograferen onder water geeft zo’n extra dimensie aan het duiken dat ik al snel nooit meer zonder camera onderwater ging. Altijd op jacht naar de ‘nog mooiere foto’.

Maar ja, of je nu een duik in het zwembad neemt, onderdompelt in Den Osse of gaat duiken op Bonaire, onderwaterfotografie is een vak apart. Je bent te gast in een andere wereld met compleet andere mogelijkheden en uitdagingen. Vanzelfsprekend stellen deze omstandigheden ook extra eisen aan je apparatuur.

Verschillen onderwaterfotografie en fotografie op het droge

Wat maakt onderwaterfotografie anders dan ‘fotografie op het droge’ qua techniek? Onderwater kun je jezelf driedimensionaal verplaatsen. Je kunt makkelijk onder of boven je onderwerp komen. Aan de andere kant wordt je in Nederland vaak erg beperkt door het matige zicht. Bovendien wordt het licht door het water erg tegengehouden en verspreid. Hierdoor heb je minder contrast en sommige golflengten dringen minder goed door in het water zodat al snel onder het wateroppervlak alleen maar blauw licht overblijft.

Licht & compositie bij het fotograferen

Wat licht betreft wordt er veel meer dan bij andere vormen van fotografie gebruik gemaakt van flitslicht. De meeste onderwaterfotografie sets bestaan uit twee of soms wel drie flitsers om je onderwerp zo goed mogelijk te belichten en zweefvuil op je foto te minimaliseren.

Compositie is universeel. Ook onderwater streeft elke onderwaterfotograaf ernaar een mooi opgebouwd beeld te maken. Het bijzondere aan dit genre is dat je echt aparte diersoorten en onderwaterlandschappen kunt vastleggen op de foto. Diersoorten die voor de meeste mensen, vaak ook voor mijzelf, onbekend zijn. Je hebt er eigenlijk gelijk nog een hobby bij: naderhand onderzoeken welke soort(en) er nu op de foto staan.

Kosten van en keuze in materiaal

Wat minder leuk is, zijn de hoge kosten van het materiaal. Een onderwaterbehuizing voor een camera is prijzig. Daarnaast heb je ook één of twee externe flitsers nodig met bijbehorende aansluitingen en een poort of dome voor een macro- of groothoeklens.

Gelukkig kun je tegenwoordig klein beginnen. Er zijn leuke modellen op de markt die goede resultaten geven en niet al te veel kosten. Zelfs je telefoon of action-camera in een waterdichte behuizing meenemen onder water behoort al tot de mogelijkheden.

Ikzelf heb momenteel een set voor een systeemcamera (Olympus PEN EPL3 in een Olympus-behuizing) en twee Inon-flitsers. Voordeel van deze camera is dat je de lenzen kunt wisselen. Ook heb ik de mogelijkheid om bv. een macrolens op mijn onderwaterhuis te schroeven. Dit is erg makkelijk wanneer je onderwater ineens dat mooie slakje tegenkomt. Aangezien we in Nederland regelmatig te maken hebben met wat minder zicht onderwater, is macrofotografie dan een goede mogelijkheid om toch een mooi plaatje te kunnen schieten.

Voor compactcamera’s zijn de behuizingen goedkoper en ook hiermee kun je (in combinatie met flitslicht) prima foto’s maken. Zeker als beginner kun je het beste met een compactcamera starten om te kijken of het wel iets voor jou is. Op Marktplaats kun je vaak wel wat leuks vinden.

Praktische tips

Onderwater fotograferen begint eigenlijk al de dag vóór de duik. Ten eerste zorg ik er voor dat alle batterijen geladen zijn. Niks erger dan lege batterijen halverwege een duik. De camera gaat in de behuizing, uiteraard mét een geheugenkaart die nog wat ruimte heeft en gelijk nog maar even checken of de instellingen goed staan. Om lekkage te voorkomen check ik regelmatig of er geen vuil of zand op de o-ring zit. Deze rubberen ring is namelijk super belangrijk. Die zorgt ervoor dat je apparatuur waterdicht blijft… Tja, inmiddels ben ik al door schade en schande wijzer geworden. Ik heb één keer de o-ring vergeten bij de eerste duik van het seizoen en een andere keer was mijn behuizing ongemerkt open geklikt op weg naar de steiger. Dus check, check en nog maar eens check.

Samenwerken met je buddy

Oké onderwater dan maar! Duiken doe je natuurlijk altijd met een buddy. De samenwerking tussen de fotograaf en de buddy is belangrijk. Het is voor een fotograaf erg fijn wanneer de buddy mee zoekt naar mooie onderwerpen en gelijk nog even de navigatie in de gaten houdt zodat de fotograaf zich kan concentreren op het mooie plaatje. De buddy van de fotograaf moet vooral veel geduld hebben. Zo vind ik het bijvoorbeeld heerlijk wanneer je vanuit allerlei hoeken en belichtingen hetzelfde slakje kunt fotograferen.

Ik duik vaak samen met Ton Klerks. Ton gaat zelden zonder camera onder. Hij heeft echt een oog voor het onderwaterleven en weet ook nog eens van bijna alles de juiste naam en vaak zelfs de Latijnse naam. Wanneer ik duik met andere duikers hoor ik vaak na de duik, “Goh, met een fotograaf duiken is best leuk, je ziet veel meer”. Dat komt omdat je als fotograaf altijd op zoek bent en je daardoor een oog hebt ontwikkeld voor het kleine spul.

Voordat je gaat fotograferen onderwater..

Onderwater fotograferen kan in principe iedere duiker, maar zorg eerst dat je je op je gemak voelt onder water en je drijfvermogen onder controle hebt, voordat je überhaupt aan onderwaterfotografie begint. En zorg ervoor dat je altijd goed bewust bent van je omgeving. Want het onderwaterleven is, zoals we allen weten, kwetsbaar.

Na de duik thuis de mooiste foto’s uitzoeken en indien nodig bewerken met een fotobewerkingsprogramma. En daarna zoveel mogelijk mensen laten meegenieten van die prachtige onderwaterwereld!

Tips!

Voor duikers die overwegen om met onderwaterfotografie te beginnen, heb ik enkele tips:

  • Verdiep je in onderwaterbiologie zodat je dieren en hun gedrag herkent. Hierdoor weet je waar je het beste bepaalde dieren kunt vinden en hoe je ze moet benaderen. De specialty Onderwaterbiologie is een goede start.
  • Begin klein. Leen een camera of schaf een tweedehandsje aan. Probeer het dan een paar duiken om te ervaren of het echt wat voor je is.
  • Duik met een buddy die je vertrouwt en die op je let. Je bent regelmatig gefocust op het maken van een foto en dan is het fijn om iemand bij je te hebben die op je wacht en de omgeving in de gaten houdt voor interessante onderwerpen. En vier ogen zien natuurlijk altijd meer dan twee.
  • Zorg dat je je vertrouwd voelt met het duiken en je apparatuur. Dan maak je ook betere foto’s.
  • Let op je omgeving. Zorg dat je niets beschadigd. Respecteer de kostbare onderwaterwereld.
  • Heb geduld. Fotograferen onder water is niet zo makkelijk als boven water. Het heeft tijd nodig om het goed te leren. Er zijn heel wat tutorials en tips te vinden om goede of betere onderwaterfoto’s te maken. Het ‘ handboek digitale onderwaterfotografie’ door Ron Offermans is zeker een aanrader als je je wilt verdiepen in de vele mogelijkheden.
  • Fotografeer van dichtbij. Water is vaak niet heel helder. Hoe meer water er tussen jou en je onderwerp in zit, hoe meer kans dat het beeld troebeler wordt. Wanneer je vissen wilt fotografen kan het wellicht wel wat lastig zijn om dichtbij genoeg te komen.
  • Maak veel foto’s. Onderwater zul je zeker niet zoveel geslaagde foto’s maken als normaal. Maak dus extra veel foto’s.
  • Je onderwatercamera is ook heel geschikt om boven water foto’s te maken! Vlak boven, of half in, het water. Vanaf een boot of in het zwembad. Maak er gebruik van dat je camera wat meer kan hebben dan normaal.

Wil je meer tips? Lees dan de blog van Laura Vink.

Neteldieren, dat zou ik moeten weten

Neteldieren, dat zou ik moeten weten

Deze keer een blog van Saar Oudenbroek over de Biologie specialty ‘neteldieren’. Een cursus onder de bezielende leiding van Peter van Bragt (Stichting Anemoon).

Biologie-specialty neteldieren

Vrijdagavond was ik door de regen aan het fietsen. Op naar het weekend? Nee, op naar de theorieavond van onze biologie-specialty Neteldieren. Samen met andere enthousiaste leden van onze Duikvereniging Sub Marine Stars laten we ons scholen in de wondere wereld van de Neteldieren. Ton is zo gastvrij geweest zijn grote bedrijfsruimte voor deze gelegenheid om te toveren tot een heus chil-honk, compleet met zes oude hangbanken. Heerlijk om ook als volwassenen eens zo te kunnen onderuitzakken op een grote zolder.

Onze biologie-goeroe

Peter van Bragt is ook deze keer onze biologie-goeroe. Peter is een kundig en enthousiast bioloog en duiker. Daarnaast is hij een docent met pre-pensioen en dat hij jaren voor de klas heeft gestaan blijkt. Peter brengt zijn verhaal zo stellig en overtuigend dat je af en toe het gevoel hebt van ‘oei dat zou ik moeten weten, maar ik heb echt geen idee’. Vooral op momenten dat hij een vraag stelt, ben ik blij dat we op een slecht verlichte zolder zitten en hij onze gezichten niet kan zien. De lezing start met een helikopterview: hydropoliepen, zeeanemonen, schijf- en steelkwallen en koraal. Oftewel, neteldieren. Er zijn meer dan 10 duizend soorten en in Nederland 135 gevestigde soorten neteldieren.

Wat zijn neteldieren?

Wat maakt een Neteldier afwijkend van andere dieren, en waaraan ontleden ze hun naam? …Uh Uh…ok zo simpel: ‘Neteldieren hebben netelcellen’: cnidocyten (cnidoblasten of nematocyten) in o.a. de buitenste laag cellen van de tentakels. De functie van de netelcellen is o.a. voedsel vangen en verdediging maar nog veel meer! De soorten variëren enorm in grootte, van microscopisch kleine parasieten tot enorme kwallen. Met prachtige namen zoals Zeepen, Zeeveer en vooral het beruchte Portugese Oorlogsschip. Ai die laatste doet me ergens aan denken!

James Bond Island

In 2017 was ik met manlief, zoon Max en Sharon op een tour bij het James Bond Island in Khao Ping Kan in Thailand. James Bond Island is bekend uit de film Goldfinger. In het echt stelt het niet veel voor, maar als toeristische trekpleister profiteert de regio er al jaren van. Je wordt in een bootje naar een eiland gevaren en daar stonden we dan met zo’n 1000 andere toeristen (veel chinezen en andere Aziaten) naar de rots op zo’n 80 meter afstand in zee te staren.

Langs de kant van het water stonden provisorische borden met een waarschuwing voor het Portugese Oorlogschip. Maar ja, Sharon en ik hadden ons echt verheugd om ook als bondmeisjes in bikini bij de beroemde rots te staan. Dus zijn we toch de zee ingegaan en naar de rots toe gezwommen. Of dat achteraf gezien verstandig is, weet ik niet. Maar in elk geval hadden we ons bondgirl-moment en nog vele andere toeristen met ons die zagen twee blonde vrouwen in bikini druipend uit het water stappen.

Martin en Marco, twee parende zeenaaktslakken

Oeps, gelukkig heeft Peter geen krijtjes in zijn hand, anders had ik er een om mijn oren gekregen, zo snel dwalen mijn gedachten altijd af. Van Thailand dus terug naar de Neteldieren. Gelukkig weet Peter het onderdeel voortplanting van de bijzondere onderwaterdieren altijd sprankelend te vertellen. Iedereen is weer alert en op zijn hoede. Want de vorige specialty mochten Martin en Marco uitbeelden hoe zeenaaktslakken paren. Niemand heeft zin uit te beelden hoe de voortplanting van de kwal verloopt. Tja, volgens Peter hebben biologen een obsessie voor voortplanting, want dat geeft uiteraard de meeste informatie over het voortbestaan van de soorten.

Voortplanting

De kwallen & hydropoliepen hebben een heel bijzondere cyclus. Kwallen kennen een geslachtelijke voortplanting: een eicel en zaadcel versmelten (zygote) en dat leidt tot hydropoliepen. De hydropoliepen op hun beurt kennen weer een ongeslachtelijke voortplanting: ze doen aan zelfproductie en die lijdt uiteindelijk weer tot kwalletjes. Ja en dan volgt de vraag ‘Wat was er eerder; het ei of de kip, de poliep of de kwal’. Hoofdbreker! Maar niet voor onderwaterbiologen, want met DNA onderzoek is bewezen dat de poliep er veel eerder was dan de kwal. Na zo’n hoofdbreker is het gelukkig tijd voor pauze en een bak koffie. Zelfs tijdens de koffie laat Peter ons nog versteld staan door zijn enorme kennis, en enorme drive om deze met ons te delen.

Sorry mijnheer van H.

Goh, als ik zo’n bevlogen leraar op de middelbare school had gehad, had ik biologie vast niet laten vallen als vak. Mijn leraar had toen hele grote brilglazen en vertelde altijd alleen maar over planten. Als tienermeisje wilde je toch meer en spannendere verhalen. We hadden toen nog echt geen internet waarop je alle wijsheid over bijvoorbeeld voortplanting kon halen. Mijn broer zei altijd over die leraar: ‘ Als hij over de voortplanting moet doceren, beslaan zijn brillen glazen’. Sorry mijnheer van H, het zal vast ook wel aan mijn eigen interesses toen hebben gelegen.

De kont is ook wel de mond

Na de pauze gaan we verder met ‘Eten en Soorten’. Anemonen, een neteldierensoort, kenmerken zich door opportunistisch eetgedrag. Ze proppen alles wat voorbij komt (tegen ze aan stoot) naar binnen en merken dan later wel of het lekker of überhaupt eetbaar is. Peter toont ons enkele hilarische foto’s die dit gedrag etaleren. Een anemoon die een poot van een krab naar binnen propt, of een anemoon die een veel grotere worm probeert te verorberen. Anemonen hebben ook slechts één in- en uitgang. Dus wat ze eerst naar binnen proppen, verlaat via hetzelfde gat als restjes. Oftewel ‘De kont is ook wel de mond’.

Nijntje-kreefjes & Michelin-mannetjes

Anemonen zijn prachtige dieren die in veel soorten en kleuren juist ook in Nederlands water zijn te zien. Het verwarrendste van deze, ook wel bloemdieren genoemd, zijn de namen. Wat te denken van ‘dahlia, margrietje, zonneroosje of anjelier’. Als het gaat om soorten kunnen we een weekend vullend programma volgen en dat geldt eigenlijk voor alle aspecten aan de neteldieren. Wat een fascinerende diersoort! Als uitsmijter smelt ik uiteraard bij de Nijntje-kreeftjes en niet te vergeten de Michelin-mannetjes. Maar….even voor de goede orde. Dit zijn geen neteldieren, maar juist vijanden van de neteldieren. Michelin-mannetjes (zeespinnen) eten bijvoorbeeld graag Anjelieren als diner.

Je hoeft helemaal niet diep en ver te duiken om onderwaterleven te zien

Pffft Peter, ik hoop dat ik gisteravond goed heb opgelet. In elk geval heb ik genoten van de uitleg en heb ik weer wat opgestoken van het onderwaterleven. Want dat maakt het duiken nog leuker en interessanter. En mooi meegenomen om al dat moois te zien. Je hoeft helemaal niet diep en ver te duiken om onderwaterleven te zien. Juist in het ondiep en op de vierkante meter valt er zo veel waar te nemen. Dus schaf een goede onderwaterloep aan en geniet. De avond eindigt toch met een triest tintje: de klimaatverandering. En de klimaatverandering zien we als duiker in Nederlands water wekelijks.

In de Grevelingen is beneden de 10 meter nauwelijks leven en is er vooral grijze schimmel te zien. Helaas is hierdoor ook het dodemansduim (koraal) bijna volledig verdwenen uit de Grevelingen en de Oosterschelde. Kortom, moment voor bezinning en actie. Uiteindelijk fietsen we tevreden naar huis en hebben we zin in de volgende duik die alweer gepland staat.

error: U kunt geen foto\'s downloaden