fbpx

Bootduik met ‘De Helga’

Bootduik met ‘De Helga’

Jaarlijkse bootduik met ‘De Helga’

Tring. tring, tring, tring. Allemachtig waarom gaat die wekker nu weer zo vroeg af. Het is toch zondag?! Slaperig geef ik een klap op het ding. Ik heb nog zo’n ouderwetse wekker. Volgens Wikipedia “Een wekker is een klok, die op een vooraf ingesteld tijdstip een geluid of een ander signaal geeft, met het doel de gebruiker te wekken. Als men wakker is, kan het geluid afgezet worden. De klassieke wekker is een mechanische klok, die iedere dag opgewonden moet worden.” Kortom, ik ben dus wakker en ik weet ook weer waarom. Vandaag staat de jaarlijkse bootduik met ‘De Helga’ op het duikprogramma.

De voorbereiding..

Manlief is weer zo lief geweest om alle duikspullen zaterdag al bij elkaar te zoeken en de auto staat klaar. Hup, op naar Bruinisse waar de Helga aan de Vluchthavenkade al op ons ligt te wachten voor de bootduik. We zijn dit jaar met een selecte groep duikers, en iedereen heeft er zin in. Met elkaar sjouwen we alle duikspullen en duikflessen aan boord. Ankers los en varen maar!

Te gast bij ‘De Helga’

In de knusse kajuit van de Helga, waar het lekker naar dieselmotor ruikt, en de tijd lijkt stil te staan zorgt onze gastvrouw voor een bakkie opschenk-koffie. En tijdens de lunch later bakt ze heerlijke uitsmijters en hamburgers. De maagjes worden goed gevuld aan boord. Maar uiteraard wordt er ook gedoken.

Vandaag staat Stavenisse als eerste duikstek op het programma. Omdat we op de Oosterschelde duiken, moeten we rekening houden met het tij. Na de buddy-indeling en een briefing kleden we ons om en springen een voor een van boord. Leuk om na alle oefening in het zwembad weer eens echt met een commando of schredesprong te water te gaan. Even boven het water uitzwemmen naar de boei en dan langs de lijn afdalen naar de bodem, op ca. 10 meter diepte. In duikersjargon heet dit ‘afdalen in het blauw’.

‘Afdalen in het blauw’

Tja…terwijl ik afdaal naar de bodem heb ik moeite mijn buddy nog te zien, en ik ben blij dat ik een dieptemeter heb. Het zicht is belabberd, en van ‘blauw’ is geen sprake. Ik ben opgelucht als ik wazig de contouren van de bodem ontwaar. We volgen de bodem en blijven op een diepte tussen de acht en zes meter. Het zicht blijft matig. Misschien duiken we in ons eigen stof, of dat van mededuikers, of het is gewoon slecht.

En, als toetje een zeedonderpad

Op zulke momenten vind ik het echt weer even doorbijten om duiken in Nederland leuk te vinden. Gelukkig zien we wel heel wat zeesterren en hooiwagenkrabben. Dat geeft toch een voldaan gevoel, want deze dieren zie je maar beperkt in de Grevelingen, en dat maakt de Oosterschelde dan weer leuk. O, en dan een hele grote dikke kreeft in een band, en als toetje nog een zeedonderpad. Dan zit de tijd erop en stijgen we op ‘in het blauw’. Ook dit vind ik geen pretje zonder zicht. Geen bodem, geen boot, alleen met je buddy en je ogen gefixeerd op de duikcomputer. Geen wonder dat er gezegd wordt dat ‘als je in Nederland leert duiken, je het overal kunt’. Ik geef dan duidelijk de voorkeur aan ‘overal’, en denk in gedachten aan een heerlijke bootduik in de rode zee.

Op naar de hangmosselen!

Aan boord warmen we weer op en de Helga vaart ons naar de volgende duikstek van de dag: de mosselhangcultuur bij Bruinisse. Hangcultuurmosselen worden hangend in de waterkolom gekweekt. Pasgeboren mossellarven zweven door het water en hechten zich met hun byssusdraden vast aan de longlines, drijvers en ankers die de kwekers hebben geïnstalleerd. De productie van hangcultuurmosselen in Nederland bedraagt nog maar een klein deel van de totale mosselproductie.

Voor ons duikers is zo’n ‘akker onder water’ een prachtige duikplek. En, we hebben geluk, want de zon is gaan schijnen en het zicht op deze duikstek is goed. Wat ook scheelt voor het zicht is dat je bij een mosselhangcultuur vrij ondiep duikt. Tussen de 0,5 en 4 meter diep, met de bodem op 12 meter. Dus geen stof van de bodem en bovendien zuiveren de mosselen het water ook nog. De lange rijen hangende mosselen geven een prachtig gezicht. We gaan op zoek tussen het wier en de mosselen naar jonge snotolfen, want die verstoppen zich rond deze tijd van het jaar in de hangcultuur.

Een spookkreeftje is net een stripdiertje

Helaas vandaag geen succes, maar dat geeft niet want door het heldere zicht en de zon maken we een prachtige duik. En het leukst van alles vind ik toch wel de spookkreeftjes. Het zijn er duizenden, die overal op de mosselen en de longlines aan het dansen zijn. Persoonlijk vind ik een spookkreeftje een soort van stripdiertje. Teken een rechte streep, onderaan twee schuine strepen als pootjes, twee rechte streepjes als armpjes en dan nog een soort van hoofdje bovenaan. En ze dansen. Ik ben in het gelukkige bezit van een onderwaterloep en kan zo heel erg genieten van deze stripfiguurtjes. Voor een echte biologie-uitleg verwijs ik graag naar de site van stichting anemoon.

Tevreden klimmen we weer aan boord van de Helga en varen terug naar Bruinisse. Wat een top dag! Fijn dat ik zo vroeg ben opgestaan voor deze prachtige bootduik, en volgend jaar graag weer.

Een blog van Saar Oudenbroek

De eerste duik!

De eerste duik!

Iedereen die in Nederland duikt of heeft gedoken kent het gevoel van de eerste duik in Nederlands water. De spanning van duiken in water dat overduidelijk niet zo helder is als de tropische stekken. En wat doet het koude water met je? Saar is al enkele jaren een zeer actief lid van de vereniging en vertelt over haar eerste duikervaring in Nederland.

Eerste buitenduik

Vol adrenaline sta ik langs de waterkant bij Slag Stormvogel in Oostvoorne. Samen met mijn oudste zoon maken we vandaag onze eerste buitenduik in Nederland. Het is begin april, het weer is matig en het water is …3 graden. Op dat moment ken ik het gevoel van (koud) water dat langzaam je natpak in stroomt gelukkig nog niet. Onze mededuikers van de vereniging spreken ons bemoedigende woorden in. Het komt allemaal goed.

In de kou omkleden, opwarmen met hete soep

Twintig minuten later klauter ik het water weer uit. Het was koud, enerverend en wat een ervaring na ons 1*-brevet in een warm land te hebben gehaald. Snel omkleden, ja ook dat is een nieuwe ervaring. Dat omkleden gebeurt namelijk gewoon bij je auto. Gek?! Ja even, maar ook dat went, en het alternatief om met je natte duikpak je in een auto proberen om te kleden is niet uitvoerbaar.

Met onze dikke truien aan sluiten we ons na de duik aan bij de Soep. Een mooie traditie van onze duikvereniging, bij de eerste buitenduiken verzorgt een van de leden warme soep. Vol belangstelling informeren de mededuikers naar onze eerste Nederland ervaring. En wij…wij zijn verkocht. Na deze eerste duik in Nederland volgen er nog velen. En vooral het duiken in zoutwater, Zeeland, met alle onderwaterleven blijft ons bekoren. Dat en het warme bad van onze duikvereniging Sub Marine Stars.

‘Pap, pak je kans!’

Ruim 1,5 jaar later staan zoonlief en ik met vrienden en manlief aan de waterkant bij Dolfirodam in Zeeland. Wij gaan met elkaar duiken. Manlief niet. Nee hoor, hij duikt niet in Nederland. Veel te koud en wat valt daar nou te zien… Als wij na onze eerste duik die dag enthousiast boven komen, blijkt dat het door de vriend gehuurde duikpak hem niet goed past. Dus ligt er een complete duikuitrusting ongebruikt op de steiger. ’Pap, dit is je kans’ zegt zoonlief. ‘Je kunt een duik met mij maken, je hebt een brevet, laten we even vijf minuten ondergaan’. Manlief denkt er even over na. Het is eind augustus, mooi weer en het water is …19 graden.

‘Goh, het lijkt wel de Efteling onder water’

Vijfenveertig minuten later komen zoon- en manlief weer boven water. Het enthousiasme straalt van beide af. ’Goh het lijkt wel de Efteling onder water’, aldus manlief. En dat is denk ik de mooiste uitspraak die ik ooit over duiken in Zeeland heb gehoord. Want inderdaad met alle kreeften, krabben, garnalen, slakjes, zeenaalden, grondeltjes, mossels enz is het bijna nooit saai. Er is altijd wel een onderwaterbewoner die zijn kopje ergens uit steekt, of je met priemende oogjes aanstaart. De rest van onze duikbelevenissen in Nederland duurt nog steeds voort. En manlief? Die duikt inmiddels ook als ik het allang te koud vind, en is enthousiast onderwater-fotograaf.

Een duikweekend vol gezelligheid

Een duikweekend vol gezelligheid

Het is guur weer bij het duikweekend. Gelukkig staat er een grote partytent met picknicktafels op het campingveld opgesteld. Een grote ketel warm water hangt klaar voor de hete thee. De duikers kruipen langzaam uit de koepeltentjes en zijn klaar voor de ‘early morning’ duik. Want duiken zullen we, dit weekend…

Een impressie van het duikweekend

Ja, zo stelt de gemiddelde ‘niet duiker’ zich een duikweekend in Nederland voor. Nou, gelukkig is de realiteit bij Duikvereniging Sub Marine Stars minder spartaans. Een korte impressie van het afgelopen duikweekend: Op woensdagavond vertrekken manlief en ik al met onze sleurhut naar camping Muralt in Scharendijke. Na een voorspoedige reis wachten er al diverse gezellige mede-duikers, met partner of moeder, op het veld. Na ‘even de pootjes te hebben uitgedraaid’ krijgen we direct een bakkie koffie. Niks oploskoffie, maar gewoon Nespresso ‘what else?!’. De avond is lang en gezellig. 

Op donderdag duiken dan? De aanwezige duikers ‘duiken’ nog even: ‘Verkouden, last van de knie, last van een elleboog, de teckels moeten nog getraind, manlief is jarig’ en nog vele andere uitvluchten. Ook op donderdag staat de gezelligheid voorop. 

Vrijdag dan duiken?

Via de groeps-WhatsApp (het is dit jaar bijna gelukt om geen persoonlijke wisse wasjes te delen via de App) inventariseren we wie wanneer op de camping arriveert. Met een select clubje van zes duikers maken we die middag een prachtige duik bij Den Osse. Wat een genot om daar eens buiten het weekend te duiken. Het zicht is goed, manlief en ik blijven lang onder. We zien een diversiteit aan Zeeuwse fauna: paling, groene wier slakjes (heel veel), dahlia, noordzeekrab, kreeft, garnaal, krab, grondel, spons. Top duik! Terug op de camping druppelen de weekendgangers binnen. Wat een leuk weerzien. Niet alleen duikers, maar ook partners en kinderen. Een grote groep gaat samen de heerlijkste frietjes van Zeeland eten bij Sander’s ‘Even Pauze’. De resterende groep steekt de barbecue aan op de camping. De avond is lang en gezellig. Nachtduiken? Nee geen belangstelling. ‘Te veel friet gegeten, moet de tent nog opzetten, net een biertje open getrokken, enz’. 

Zaterdag, een dag vol activiteiten

Zaterdag duikdag! De evenementencommissie verdient veel lof. Ze hebben het weekend grondig voorbereid, zelfs de camping toiletten zijn geïnspecteerd en er is een ambitieus duikschema opgesteld. Om 9 uur staat er een duik gepland bij Zoetersbout. Zaterdagochtend ‘duiken’ er heel wat SMS-ers. Ja, nog even hun comfortabele bedje in de caravans in. Want zaterdagochtend klettert het werkelijk van de regen. Alleen een paar echte diehards van de vereniging gaan naar Zoetersbout. Gelukkig maar, want daar blijken ook nog een aantal niet kampeerders zich bij de groep aan te sluiten.

Naar wat ik gehoord heb (ja ik lag ook in mijn warme bed) hebben ze een mooie duik gemaakt, met op grotere diepte (>15m) prima zicht. Ons nieuwste lid Anita maakt die ochtend haar eerste duik in Nederland, samen met Lisette. Ondanks het tekort aan lood, vind Anita het super mooi. ’s-Middags duiken? Enkele dames gaat liever winkelen, twee mannen laten liever hun haar blonderen op de camping, maar gelukkig blijft er ook een groep duikers over. Bij Den Osse Haven maken we opnieuw een mooie duik. ’s-Avonds brengt ‘Piet van het Karretje’ de barbecue. Het hele veld is inmiddels gevuld met SMS-ers. We bezetten maar liefst tien camping plekken, en ook enkele niet kampeerders komt gezellig naar de barbecue. O ja, en na de regen van de ochtend was het heerlijk weer geworden. De avond is lang en gezellig. 

Zondag, een dubbele duik staat gepland

Zondag duikdag! Maar liefst twee duiken staan gepland. Ook hier wordt weer driftig ‘ gedoken’. Uh…’we moeten de tent nog afbreken, de caravan moet van het veld, nog steeds verkouden, last van’. Ja, je raadt het al, alleen een aantal diehards gaan op zondag nog duiken. En dat is nu juist het mooie van ons duikweekend. De diehards (echte duikers) hebben maatjes om te duiken, de ‘duikers’ komen vooral ook voor de gezelligheid. Want bij duiken staat veiligheid voorop, maar binnen onze vereniging telt ook gezelligheid mee. En wat mooi dat we in ons duikweekend daarbij ook de partners en kinderen van onze leden kunnen betrekken. 

Volgend jaar weer!

Een blog van Saar Oudenbroek.

error: U kunt geen foto\'s downloaden