fbpx

De eerste duik!

De eerste duik!

Iedereen die in Nederland duikt of heeft gedoken kent het gevoel van de eerste duik in Nederlands water. De spanning van duiken in water dat overduidelijk niet zo helder is als de tropische stekken. En wat doet het koude water met je? Saar is al enkele jaren een zeer actief lid van de vereniging en vertelt over haar eerste duikervaring in Nederland.

Eerste buitenduik

Vol adrenaline sta ik langs de waterkant bij Slag Stormvogel in Oostvoorne. Samen met mijn oudste zoon maken we vandaag onze eerste buitenduik in Nederland. Het is begin april, het weer is matig en het water is …3 graden. Op dat moment ken ik het gevoel van (koud) water dat langzaam je natpak in stroomt gelukkig nog niet. Onze mededuikers van de vereniging spreken ons bemoedigende woorden in. Het komt allemaal goed.

In de kou omkleden, opwarmen met hete soep

Twintig minuten later klauter ik het water weer uit. Het was koud, enerverend en wat een ervaring na ons 1*-brevet in een warm land te hebben gehaald. Snel omkleden, ja ook dat is een nieuwe ervaring. Dat omkleden gebeurt namelijk gewoon bij je auto. Gek?! Ja even, maar ook dat went, en het alternatief om met je natte duikpak je in een auto proberen om te kleden is niet uitvoerbaar.

Met onze dikke truien aan sluiten we ons na de duik aan bij de Soep. Een mooie traditie van onze duikvereniging, bij de eerste buitenduiken verzorgt een van de leden warme soep. Vol belangstelling informeren de mededuikers naar onze eerste Nederland ervaring. En wij…wij zijn verkocht. Na deze eerste duik in Nederland volgen er nog velen. En vooral het duiken in zoutwater, Zeeland, met alle onderwaterleven blijft ons bekoren. Dat en het warme bad van onze duikvereniging Sub Marine Stars.

‘Pap, pak je kans!’

Ruim 1,5 jaar later staan zoonlief en ik met vrienden en manlief aan de waterkant bij Dolfirodam in Zeeland. Wij gaan met elkaar duiken. Manlief niet. Nee hoor, hij duikt niet in Nederland. Veel te koud en wat valt daar nou te zien… Als wij na onze eerste duik die dag enthousiast boven komen, blijkt dat het door de vriend gehuurde duikpak hem niet goed past. Dus ligt er een complete duikuitrusting ongebruikt op de steiger. ’Pap, dit is je kans’ zegt zoonlief. ‘Je kunt een duik met mij maken, je hebt een brevet, laten we even vijf minuten ondergaan’. Manlief denkt er even over na. Het is eind augustus, mooi weer en het water is …19 graden.

‘Goh, het lijkt wel de Efteling onder water’

Vijfenveertig minuten later komen zoon- en manlief weer boven water. Het enthousiasme straalt van beide af. ’Goh het lijkt wel de Efteling onder water’, aldus manlief. En dat is denk ik de mooiste uitspraak die ik ooit over duiken in Zeeland heb gehoord. Want inderdaad met alle kreeften, krabben, garnalen, slakjes, zeenaalden, grondeltjes, mossels enz is het bijna nooit saai. Er is altijd wel een onderwaterbewoner die zijn kopje ergens uit steekt, of je met priemende oogjes aanstaart. De rest van onze duikbelevenissen in Nederland duurt nog steeds voort. En manlief? Die duikt inmiddels ook als ik het allang te koud vind, en is enthousiast onderwater-fotograaf.

error: U kunt geen foto\'s downloaden